Zorgt De Vries of Frijns voor een tweede Nederlandse Formule E-titel?

Kan De Vries zijn titel verdedigen

De Vries was in 2021 de eerste coureur die wereldkampioen werd in de Formule E. Tot voorheen werd de elektrische klasse nog niet bestempeld als een wereldkampioenschap, maar dat was in 2021 wel het geval. In de altijd chaotische serie waarin van alles kan gebeuren, was de Nederlander het meest constant en won hij de titel.

In 2022 wordt het mogelijk wat overzichtelijker, met maar twee kwalificatiegroepen en coureurs die zich per groep kunnen kwalificeren voor de knock-outfase. Hierdoor hebben de beste coureurs in het klassement niet meer het nadeel dat ze veel vroeger de baan op moeten dan de rest en is de verwachting dat we een realistischere kwalificatie-uitslag krijgen.

Dit zou in het voordeel moeten zijn van De Vries, die vorig jaar met een pole in de allereerste race al liet zien over veel snelheid te beschikken. Gedurende het jaar startte hij door zijn sterke positie steeds in de eerste groep, maar kreeg hij het toch voor elkaar om goede uitslagen bij elkaar te rijden. In een eerlijkere kwalificatie moet de Nederlander voor Mercedes in staat zijn om nog betere resultaten te scoren.

Toch moet De Vries een onderdeel van zijn racen nog wel verbeteren, want in 2021 viel hij nog te vaak uit. Soms door pech, maar een aantal keer ook door zijn eigen toedoen. Die foutjes moeten er in 2022 uit als hij zijn titel wil verdedigen. Grote kampioenen als Jean-Eric Vergne en Antonio Felix da Costa zitten niet stil en zinnen op revanche.

In het laatste jaar van deze generatie Gen2-wagens heeft De Vries wel het voordeel dat hij de beschikking blijft houden over de sterke wagen van Mercedes. De verschillen tussen de teams zijn niet zo groot als in de F1, maar in 2021 heeft de Duitse renstal wel laten zien dat ze over een heel jaar een competitieve wagen kunnen leveren.

De kansen voor Frijns

Met een titel, twee overwinningen, één pole en vijf podiumplekken heeft De Vries al een aardige naam voor zichzelf opgebouwd in twee jaar tijd in de Formule E, maar een andere Nederlander die het al langer goed doet in deze klasse, is Robin Frijns. De Limburger stond al negen keer op het podium, won in het seizoen 2018-2019 twee races en vertrok één keer van pole. Een titel mist echter nog op zijn CV.

Frijns is een begenadigd coureur met al aardig wat mooie titels op zijn naam. Hij won in de opstapklasses als jonge coureur al de Formule BMW, Eurocup Formule Renault 2.0 en de Formule Renault 3.5 Series. Hij kreeg wat kansen in de Formule 1, maar een zitje bij een team kwam er nooit voor de man geboren in Maastricht.

Frijns heeft echter een mooie autosportcarrière voor zichzelf weten op te bouwen, met een titel in de Blancpain GT Series, overwinningen in het DTM en afgelopen seizoen ook een overwinning in de 24-uur van Le Mans in de LMP2-klasse, en de titel in het World Endurance Championship in diezelfde klasse.

Een titel in de Formule E bleef echter nog uit. Frijns maakte zijn debuut in de FE in het seizoen 2015-2016 voor Andretti. Die wagen was twee jaar lang niet competitief, maar met een podium maakte de Nederlander toch indruk. Daarnaast versloeg hij zijn teamgenoten Simona de Silvestro en in zijn tweede jaar de toekomstig Formule E-kampioen, Antonio Felix da Costa.

Ondanks goede resultaten mocht Frijns niet blijven en kreeg Da Costa in 2017-2018 drie verschillende teamgenoten. Kamui Kobayashi begon het seizoen, werd vervangen door Tom Blomqvist en die maakte voor de laatste vier races weer plaats voor Stephane Sarrazin. Andretti eindigde laatste bij de constructeurs.

In het seizoen 2018-2019 maakte Frijns zijn rentree in de sport bij Envision Virgin Racing. Als teamgenoot van Sam Bird had Frijns een mooie meetlat. De Brit won als eerste een race, maar Frijns ging op voor een geweldig seizoen met twee overwinningen, twee podiumplekken en een vierde plek in het klassement.

In het door het coronavirus aangepaste seizoen beleefde Frijns een minder 2019-2020, maar dat was voor het gehele team het geval. Bird won de eerste race van het seizoen, maar eindigde tiende in het klassement. Frijns kwam niet hoger dan een twaalfde plek met twee podiumplekken in de laatste twee raceweekenden.

Met twee podiumplekken en een vijfde plek in het klassement reed Frijns een degelijk 2019-2020 seizoen, maar opnieuw kwam hij net tekort om die titel te grijpen. De Limburger zit er steeds wel bij in de buurt, is competitief, maar heeft ook vaak te maken met pech.

Wat dat betreft is ook voor Frijns het nieuwe kwalificatieformat een uitkomst. Frijns is een snelle coureur over één ronde en zou met dit format vaker voorin te vinden moeten zijn. Envision Virgin Racing zag Audi de sport verlaten, maar de Duitse fabrikant levert nog wel één jaar de aandrijflijn. Die is de laatste jaren goed genoeg gebleken voor een competitief pakket.

De bal licht echter ook bij Frijns zelf. Hij zal net als zijn landgenoot een stuk constanter moeten zijn om echt aanspraak te maken op de titel. In andere klasses heeft hij laten zien dat hij daartoe in staat is en met zijn CV verdient hij ook een titel in de Formule E.