F1 Tech | McLaren maakt indruk op rivalen met fenomenale longruns
Techniek

Tijdens de tweede testdag kwamen er veel interessantere data bovendrijven. Na het testen van een aantal verschillende set-ups tijdens de eerste dag, simuleerden zowel McLaren als Ferrari vanmiddag de volledige lengte van de Grand Prix, waarbij Norris constant indrukwekkende rondetijden neerzette, terwijl het tempo van Leclerc inconsistenter was.
Voor deze tweede dag op een rij besloot McLaren te beginnen met een reeks aerodynamische tests, die werden uitgevoerd door Oscar Piastri. De Australische coureur bracht de ochtend eigenlijk door met het testen van de correlatie tussen de gegevens die op de baan werden verzameld en de gegevens die op de schermen in de fabriek te zien waren.
Direct na de lunchpauze begon vervolgens het veruit interessantste deel van de dag, toen Norris na een reeks push en cool down runs met de C3 (de zachtste compound die tijdens het Grand Prix-weekend van Bahrein zal worden gebruikt) begon aan een longrun simulatie, met achtereenvolgens de C3, de C1 en de C2. Daarbij zette hij indrukwekkende rondetijden neer.
De koele omstandigheden tijdens de sessie (16 graden) waren ideaal voor zowel de banden als de motor, omdat het Bahrain International Circuit normaal gesproken veel thermische druk geeft op de achterbanden, vanwege het stop-and-go-karakter van het circuit en ook de zeer hete omstandigheden waarmee men hier normaal gesproken te maken heeft.
Door de verschillende omstandigheden kon Norris de banden gedurende de hele stint op de limiet houden, zonder dat er sprake was van degradatie, terwijl er ook nog eens indrukwekkende rondetijden werden gereden. Hij legde de volledige 57 ronden op topniveau af.
Hier is een tabel met de lijst van alle tijden die zijn neergezet tijdens de race-simulaties.
Deze prestatie is misschien niet verrassend als je het vergelijkt met de dominantie die het team uit Woking had tijdens het laatste deel van vorig seizoen. Maar het bewijst wel dat ze op een aantal cruciale gebieden een grote stap voorwaarts hebben gemaakt om dit prestatieniveau te bereiken.
Key hier is de grote stabiliteit van de aerodynamica en de enorme hoeveelheid grip die beschikbaar is in de bochten. Dit alles komt voornamelijk door de nieuwe voorwielophanging, die het pull-rod systeem heeft behouden, met de plaatsing van zowel de bovenste als de onderste triangle die volledig is herzien, niet alleen om mechanische redenen, maar ook om een betere stroming naar van het bodywork van de auto te krijgen.
De achterste draagarm van de bovenste triangle is veel lager en verder naar achteren aan het chassis verankerd, om een enorme mate van anti-dive te produceren en te voorkomen dat de neus wegzakt tijdens het remmen en zorgt voor stabieler gedrag wanneer de belasting wordt overgebracht naar de voorkant. Tegelijkertijd maakt het zo laag plaatsen van de achterste draagarm een groot gebied vrij (tussen de twee triangles), waardoor de lucht bijna ongestoord naar de sidepod kan stromen.
Concluderend ziet de nieuwe MCL39 er zeer competitief en goed uitgebalanceerd uit op het circuit. Dit is een goed uitgangspunt, ook al zullen alle rivalen zeker dichter bij elkaar zitten dan het tijdens de simulaties van het racetempo van vandaag leek, waarbij Leclerc soms een seconde per ronde langzamer was dan Norris. Pas in Australië zullen we een duidelijker beeld krijgen van waar elk team eigenlijk staat, maar McLaren begint zeker als de favoriet voor de overwinning.