Column: Red Bull Racing heeft zichzelf al jaren voor de gek gehouden

Red Bull ondersteunt talent

Laten we even beginnen met iets positiefs. Red Bull is één van de eerste geweest die geld heeft geïnvesteerd in jong talent. Red Bull is wat dat betreft een voorloper op het gebied van alle juniorenprogramma’s die Formule 1-teams nu hebben, om zo jong talent al vroeg binnen te hengelen, maar ook om hen te begeleiden in de verdere carrière.

Dat Red Bull hier nog jaarlijks veel geld in investeert en talenten ook daadwerkelijk de kansen biedt in de F1, is een groot positief punt. Jarenlang heeft dit ook gewerkt, dus kan je je afvragen wat er nu mis gaat? Is de concurrentie slimmer geworden, is er minder talent dan vroeger of heeft Red Bull zichzelf misschien een beetje voor de gek gehouden?

Was Hulkenberg toch niet beter?

En met dat laatste maak ik de overstap naar het minder positieve nieuws. Eerder schreef ik al eens een column over de keuze voor Alexander Albon en daar sta ik nog achter. Nico Hulkenberg was misschien niet de ideale optie, maar voor alle partijen wel het beste als tussenoplossing. Red Bull heeft zichzelf namelijk in de nesten gewerkt.

Om dit probleem goed te begrijpen moeten we terug naar 2005. Dan begint Red Bull Racing voor het eerst aan hun Formule 1-project met jonge coureurs. Toch is er vanaf dag één ook een leider aanwezig: David Coulthard. De ervaren Schot moet het team richting geven met naast zich een jong talent. In de eerste twee seizoenen krijgen Robert Doornbos, Christian Klien, Michael Ammermuller, Vitantonio Liuzzi en Scott Speed de kans. In 2007 kiest Red Bull echter voor een talent buiten de eigen opleiding: Mark Webber.

Webber en Vettel

Pas in 2009 kiest Red Bull weer voor een talent bij Red Bull: Sebastian Vettel. De Duitser heeft dan al een race gewonnen voor Toro Rosso (terwijl Red Bull nog geen overwinning heeft behaald) en lijkt het grote talent waar Helmut Marko op zit te wachten. Mark Webber blijft aan als de ervaren rot, terwijl Vettel de leeftijd binnen het team naar beneden haalt.

Het succes van Vettel, die op dat moment maar anderhalf seizoen in de Formule 1 op zijn naam heeft staan, is misschien wel het grote probleem. Net als grote coureurs als Lewis Hamilton, Max Verstappen en Michael Schumacher presteert Vettel direct in het topteam en valt dat niet tegen als de wagen in 2009 zelfs goed genoeg blijkt voor de titelstrijd. Vettel crasht nog veel, maar met de stabiele Webber naast zich valt dat probleem minder op.

Jonge talenten hebben meer tijd nodig

Het probleem is echter dat dit niet voor iedereen geldt. Marko heeft het sinds Vettel geprobeerd met Daniil Kvyat, Max Verstappen, Alexander Albon en Pierre Gasly en eigenlijk kunnen we alleen over Verstappen zeggen dat het een succes was. Daniel Ricciardo neem ik niet mee in dit rijtje, want die had in tegenstelling tot de anderen al 2,5 seizoen in de F1 achter de rug. En daar zit nou juist het punt.

Ja, de top coureurs komen bovendrijven, maar het lijkt erop alsof Helmut Marko alleen maar de topcoureurs in de wagen wil hebben, terwijl die situatie natuurlijk niet reëel is. Als je mee wil doen om de wereldtitel, heb je een stabiele coureur nodig naast je grote kampioen. Die stabiele factor is dus niet de man die gelijk flitsend uit de startblokken komt, maar iemand die wat meer tijd nodig heeft.

Ervaring telt in de Formule 1

Hiervoor neem ik Carlos Sainz als voorbeeld, die ondertussen als één van de betere coureurs wordt gezien op de grid. Hij maakt in 2021 zelfs de stap naar Ferrari, terwijl Red Bull hem heeft laten gaan. Waarom? Sainz reed drie seizoenen bij Toro Rosso, één bij Renault en kwam in zijn vijfde seizoen bij McLaren echt tot leven. Nu is hij de stabiele factor die Red Bull juist nodig had.

De ultieme topcoureurs hebben geen tijd nodig, maar alles daarachter wel. Die tijd geeft Marko talenten echter niet. Als je niet vecht voor de titel is dat prima, maar momenteel is dit een belangrijk probleem van het Red Bull (naast de wagen die te traag is). De vraag is echter of dit probleem op korte termijn is op te lossen?

Verstappen is een goede coureur, maar er zijn grenzen. Maar zelden wist een coureur anderhalf jaar lang in elke kwalificatie en race zijn teamgenoot onder de duim te houden. Dat is nooit een goed teken voor de andere coureur en dat is nu dus ook het geval. Gasly en Albon zijn prima coureurs (zoals je nu ook ziet bij Gasly in de AlphaTauri), maar voor de stap naar de top hebben ze eerst wat vlieguren te maken. Die vlieguren maken naast Verstappen die je wekelijks om de oren rijdt is niet bepaald goed voor je zelfvertrouwen, dus moet Kvyat plaatsmaken voor Albon en kunnen Gasly en Albon rustig hun ervaring op doen.

Wie stapt er in naast Verstappen?

Net als met Vettel, is er naast Verstappen ook een coureur nodig die her en der overwinning pakt, soms eens wat sneller is in de kwalificatie, maar net als Valtteri Bottas wel een pas op de plaats weet te maken als dat mogelijk is. Nico Hulkenberg leek aan het eind van 2019 de ideale tussenoptie, maar of dit voor 2021 het geval is, is maar de vraag.

Nu Daniel Ricciardo en Carlos Sainz zijn vertrokken, heeft Red Bull opeens geen sterke tweede man neer. Vettel terughalen lijkt geen optie, aangezien daar een hele berg geld bij komt kijken en Vettel niet bepaald goed is met een onstabiele wagen en dus blijven er maar weinig coureurs over die de rol van tweede man bij Red Bull zouden kunnen invullen.

Of de wagen nu goed genoeg is of niet, Red Bull heeft een betere tweede coureur nodig. Verstappen kan het team niet alleen dragen en ook hij zal op zaterdag en zondag eens uitgedaagd moeten worden door zijn teamgenoot om grenzen te verleggen. Dat dit nu niet gebeurd is niet goed voor Verstappen, maar ook niet voor het team.

Of Vettel, Magnussen of Perez een betere opties zijn naast Verstappen valt over te twisten. Aan ieder van de drie zitten wel een aantal minpunten, maar alle drie hebben wel de ervaring en de snelheid om in de buurt te komen van Verstappen. Dan krijgen Albon en Gasly de tijd die ze verdienen om te wennen aan de Formule 1, zodat hun carrière niet al na enkele jaren over is, zoals bij Daniil Kvyat even het geval leek.