GPBlog eindcijfers: Welke teams verdienen een voldoende in 2018?

Het seizoen zit er op en dus is het tijd voor de conclusies. Eerder werden de coureurs al beoordeeld door GPBlog en nu zijn de teams aan de beurt. Mercedes pakte de constructeurstitel, maar was het echt het beste team? Wie staken er dit jaar bovenuit en wie zakten door het ijs?

De rijderstitel en de constructeurstitel zijn binnen, maar was Mercedes nou echt zo goed? Natuurlijk waren ze oppermachtig samen met Ferrari, maar de Mercedes leek tot aan Monza echt niet de betere wagen. Het was echter Lewis Hamilton die opnieuw meer uit de wagen wist te halen dan de rijders van de concurrenten, waardoor de prijzen werden binnengesleept. De wagen was goed, maar voor het grootste gedeelte van het seizoen niet beter dan de Ferrari. Het feit dat Valtteri Bottas vijfde eindigt in het rijderskampioenschap, zegt genoeg over de wagen van Mercedes en de bovennatuurlijke prestaties van Hamilton.

Ferrari heeft dit jaar wat tactische blunders begaan en kan dus niet een 10 worden gegeven, maar de Italianen wisten eindelijk wel wat te doen aan de overmacht van Mercedes. Sterker nog, Ferrari had lange tijd de beste wagen van het veld. Hier wisten de coureurs echter geen gebruik van te maken, waardoor het team opzoek moest naar nog meer performance. Hierin koos het team de verkeerde weg, waardoor de titel uit hun handen viel. Het valt echter wel te zeggen, dat een Fernando Alonso of Lewis Hamilton wel kampioen was geworden in de Ferrari.

Red Bull zat er dit jaar zeker dichterbij, wist enkele zeges te boeken en wist vanaf het begin al mee te doen voor podia en overwinningen. Echter gooide verschillende factoren roet in het eten. Zo vergooide Max Verstappen veel punten aan het begin van het seizoen, verloor het team veel punten met de uitvalbeurten van Ricciardo en was de Renault-motor nog steeds niet goed genoeg voor de kwalificaties. Red Bull kwam tekort in de kwalificaties en moest overcompenseren in de race. Het inhalen is anno 2018 niet makkelijk en dus bleven de Red Bull-coureurs veelal steken op P5 en P6. Na de zomerstop keerde echter het tij. Verstappen reeg de podiums aan één en de nieuwe diffuser leek wonderen te verrichten vanaf Mexico. In de laatste vier races was Red Bull de snelste wagen in de race, wat veel belooft voor 2019. Eén grote maar blijft echter bestaan: Hoe goed is de Honda-motor?

De Fransen zouden wel even ‘best of the rest’ worden en dit jaar het gat al dichten met de top drie. Deze uitspraken van Renault bleken verre van de waarheid, nu de mannen uit Enstone op een ronde achterstand verbeten duels uitvochten met Force India en Haas. Met een echte nummer 1 als Daniel Ricciardo, hopen de Fransen volgend jaar dan eindelijk de stap te maken, als ze goed kunnen inspringen op de nieuwe reglementen. De motor blijft echter al tijden achter lopen, terwijl de Honda in een korter tijdbestek snellere voortgang lijkt te maken.

Haas maakt nog veel fouten als team en dat werd al pijnlijk duidelijk bij de start van het seizoen. Twee inconsistente coureurs helpen een jong team ook niet op de been en dus verloren de Amerikanen nog vaker dan ze lief waren, een hoop punten. De samenwerking met Ferrari werpt echter zijn vruchten af, want al in het derde seizoen staat Haas op de vijfde plek bij de constructeurs. Een plek waar grootmachten McLaren en Williams alleen maar van kunnen dromen. Er zit nog veel rek in de jonge organisatie, die volgend jaar wel meer rekening moet houden met het andere opstomende B-team van Ferrari: Alfa Romeo-Sauber.

‘Now we can fight’, liet Fernando Alonso over de boardradio weten na zijn vijfde plek in Australië. McLaren had eindelijk afstand kunnen doen van de ‘GP2-motoren’ van Honda en kon met Renault weer vechten voor de zeges. Niks bleek minder waar, want McLaren had het zelf helemaal niet zo goed op orde als ze dachten. Waar ze in 2017 nog beweerden met afstand het beste chassis te hebben, konden ze het gehele seizoen niet tippen aan Renault en Red Bull, die met dezelfde motor rondreden. Sterker nog, McLaren was in de loop van het seizoen steeds verder naar achter te vinden, aangezien de rest van het middenveld wel vooruitgang wist te boeken. Een reorganisatie en nieuwe coureurs moeten de ooit zo roemruchte renstal nieuw bloed bezorgen, als de mannen uit Woking volgend jaar willen aanhaken bij het middenveld.

Het raakte veel punten kwijt na de overname in de zomerstop, maar toch wist Force India op de zevende plek bij de constructeurs te eindigen. De overname van Lawrence Stroll zorgde ervoor dat het team weer kon investeren en vooruit kon met de ontwikkeling. Het team staat al jaren te boek als talentvol team, dat met enorm beperkte middelen toch steeds boven verschillende grootmachten eindigt. Onder leiding van een succesvol zakenman met een hele berg aan geld, kan de leiding nu meer investeren met hetzelfde talent. Als Force India dit weet om te zetten in resultaten, dan zou dat zomaar de verrassing kunnen worden van 2019.

De verrassing van 2019 is natuurlijk Alfa Romeo-Sauber. Jaren reed het Zwitserse team achteraan en verslond het meestal een hoop pay-drivers. Met de unieke deal die Frederic Vasseur sloot met Ferrari, kwam daar echter een einde aan. De samenwerking zag nog niet de gewenste resultaten aan het begin van het seizoen, maar die zouden snel volgen. Marcus Ericsson die te zien was in Q3, sprak natuurlijk al boekdelen. Charles Leclerc was echter de man die zou schitteren bij zijn debuut in de Formule 1. Het was het ideale moment om in te stappen bij Sauber, dat het gehele jaar bezig was aan een opmars en van achter naar voren kwam door het veld. Aan het eind van het seizoen stond Sauber vaker wel dan niet in Q3, want veel goeds belooft voor 2019, als er opnieuw een talent van Ferrari in de wagen stapt. Nu zal het talent, Antonio Giovinazzi, echter niet worden geflankeerd door een ‘pay-driver’, maar dit keer door een wereldkampioen in de vorm van Kimi Raikkonen.

Op de data schijnt de Honda-motor het fantastisch te doen, maar echte resultaten hebben we nog niet kunnen zien van de motor. Niet omdat de motor zo slecht is, maar de ontwikkeling van de wagen van Toro Rosso stond stil. James Key ontwierp jaren de wagens van Toro Rosso, maar zag een droom in vervulling gaan toen de baas van McLaren hem opbelde. Red Bull weigerde alle medewerking, maar zag wel een trouw lid van de familie vertrekken. Het kon intern niet goed genoeg worden overgenomen, waardoor we nooit de snelheid hebben kunnen zien van de Honda-motor. Was de motor goed genoeg, of was het chassis toch beter dan het nu leek? We zullen het volgend jaar pas weten.

Enkele jaren kon Williams teren op de voorsprong die Mercedes had opgebouwd met hun motor, bij de overstap naar de nieuwe hybride motoren in 2014. Williams wist op de achtergrond echter zelf niet te blijven ontwikkelen, waardoor de resultaten steeds verder wegvielen. Met de komst van Paddy Lowe en Dirk de Beer werd gekozen voor technische specialisten, die een radicaal nieuw design bedachten. Het leverde niet het gewenste effect op, met als gevolg dat de Williams-coureurs veelal op de laatste rij waren te vinden voor de race en na de race zo’n drie ronden achterstand hadden. De Beer werd ontslagen, maar Lowe krijgt nog een herkansing van Claire Williams. 2019 lijkt wel zo’n beetje de laatste kans voor Claire om zichzelf te bewijzen, nu ze al jaren niet in de buurt kan komen van de prestaties van haar vader.