Coureurs die terugkeerden na F1-exit: Kansen van Hulkenberg en Ricciardo

Hulkenberg is zeker niet de eerste coureur die na een lange pauze terugkeert naar de Formule 1. Er zijn door de jaren heen veel verschillende coureurs geweest die na hun F1-pensioen toch nog niet genoeg hadden van de sport. GPblog maakt een lijstje van coureurs die de F1 verlieten, maar toch weer terugkeerden. Hoe goed waren hun resultaten en hoe groot is de kans dat we ook Ricciardo weer terugzien in de sport?

Michael Schumacher

Als meest succesvolle coureur in de F1 aller tijden is de terugkeer van Michael Schumacher een bekend voorbeeld. Na zijn dominante jaren bij Ferrari nam de Duitser na 2006 afscheid van de sport. Na een afwezigheid van vier jaar keerde Schumacher in 2010 terug naar de Formule 1 met Mercedes. De omstandigheden waren echter heel anders dan bij Ferrari, want als nieuw team kon Mercedes nog niet meevechten om overwinningen. Schumacher behaalde slechts één podiumplaats na zijn terugkeer met een derde plek in Valencia 2012. Teamgenoot Nico Rosberg wist de F1-legende ieder seizoen te verslaan. Hoewel fans blij waren met de terugkeer van de zevenvoudig wereldkampioen, wist Schumacher geen spannende resultaten meer aan zijn cv toe te voegen. 

Alain Prost

In zijn eerste periode in de F1, van 1980 tot en met 1991, wist Alain Prost drie wereldtitels binnen te slepen. In 1992 had de Fransman echter geen zitje in de sport, omdat hij ontslagen werd vanwege het uiten van publiekelijke kritiek op zijn Ferrari. Na een jaar uit de sport kon Prost in 1993 terugkeren met Williams. De F1-legende liet na een jaar afwezigheid zien dat hij het nog steeds in zich had en hij won zijn vierde wereldtitel (geholpen door de sterke wagen van Williams). Het was ook meteen zijn laatste seizoen in de Formule 1. 

Robert Kubica

Robert Kubica had na zijn crash tijdens een rally in Italië begin 2011 nooit verwacht dat hij nog zou terugkeren naar de Formule 1, maar in 2019 kreeg hij bij Williams de kans om nog een jaar aan de sport deel te nemen. Tijdens zijn eerste stint in de F1 tussen 2006 en 2010 werd Kubica getipt als een toekomstige ster, maar door zijn zware blessure kwam daar helaas een einde aan. Zijn resultaten met Williams waren teleurstellend en de Poolse coureur werd ruim verslagen door teamgenoot George Russell. Toch is zijn terugkeer in de F1 een van de mooiste verhalen, omdat hij het tegendeel bewees na zijn levensveranderende blessure. 

Kimi Raikkonen

Hoewel Kimi Raikkonen geen tweede wereldtitel wist te winnen na zijn terugkeer in de Formule 1, bewees de Fin wel dat hij nog altijd een ontzettend consistente coureur was. Als teamgenoot van Sebastian Vettel was Raikkonen bij Ferrari de perfecte teamgenoot van de Duitser in de titelstrijd tegen Lewis Hamilton. Hij wist na zijn terugkeer nog drie races te winnen en hij eindigde maar liefst 41 keer op het podium. Zijn pauze zorgde ervoor dat zijn enthousiasme voor F1 werd hernieuwd. De Fin nam pas na tien seizoenen weer afscheid met zijn officiële pensioen.

Nigel Mansell

De terugkeer van Nigel Mansell bleek van korte duur te zijn. Het duurde even voordat hij zijn eerste wereldtitel wist te winnen. Net als Nico Rosberg kondigde Mansell zijn pensioen aan na zijn dominante jaar om vervolgens in 1993 te racen in IndyCar. In 1994 en 1995 keerde hij voor slechts zes races terug met Williams en McLaren. Met een vierde plek en overwinning bewees hij dat hij het tempo nog altijd kon bijhouden, maar zijn laatste jaar bij McLaren was zo teleurstellend dat hij voorgoed met pensioen ging. De wagen was niet snel genoeg voor de Brit, maar toch liet hij nog even zien wat hij in huis had.

Niki Lauda

Het verhaal van de terugkeer van Niki Lauda is ook succesvol. Met twee wereldtitels op zak verliet de Oostenrijker de sport, omdat hij geen behoefte meer had aan het rondrijden in cirkels. Na twee jaar afwezigheid keerde Lauda in 1982 terug en wist hij meteen twee Grands Prix te winnen. In 1984 wist hij zijn derde wereldtitel binnen te slepen met McLaren. Het jaar daarna was teleurstellend voor Lauda vanwege talloze technische problemen en een tiende plek in het kampioenschap. De F1-legende ging daarna definitief met pensioen. 

Recente voorbeelden

Fernando Alonso is niet één keer, maar zelfs twee keer teruggekeerd naar de Formule 1. Zijn debuutjaar met Minardi in 2001 was een teleurstellend seizoen, maar de Spanjaard keerde na twee jaar afwezigheid terug met een zitje bij Renault. In 2005 en 2006 won Alonso zijn twee wereldtitels met het team, maar het zouden ook zijn laatsten zijn. Hij eindigde zijn tweede stint met vier teleurstellende seizoenen bij McLaren. Alonso ging daarna het avontuur aan in andere raceklassen zoals de Indy 500, de 24 uur van Daytona en WEC. Na twee jaar uit de sport keerde Alonso in 2021 terug met Alpine. Net als bij McLaren heeft de Spanjaard echter twee teleurstellende seizoenen gehad met veel betrouwbaarheidsproblemen. Op 41-jarige leeftijd laat Alonso echter wel zien dat hij meer dan fit is voor de F1. Volgend jaar maakt hij de overstap naar Aston Martin, met wie hij zijn derde wereldtitel gaat najagen. 

Kevin Magnussen is net als Alonso twee keer teruggekeerd naar de F1. Hij maakte zijn debuut in 2014 naast Jenson Button, maar hij leverde niet de gewenste resultaten en werd vervangen door Alonso. Na een seizoen uit de sport keerde Magnussen in 2016 terug met Renault. Tussen 2017 en 2020 reed bij voor Haas, maar de Deen moest samen met Romain Grosjean plaatsmaken voor de jonge coureurs Mick Schumacher en Nikita Mazepin. 

Zijn tijd in de Formule 1 leek voorbij te zijn, maar aan het begin van het 2022-seizoen werd Magnussen plotseling teruggehaald door Haas als vervanger van Mazepin, die vanwege de Russische invasie in Oekraïne werd ontslagen. Hoewel het lastig was voor Magnusssen om in de matige wagen van Haas punten te scoren, wist hij wel een pole position op zijn naam te schrijven in Brazilië. Ook de openingsrace in Bahrain was een groot succes met een vijfde plek. 

Hulkenberg en Ricciardo?

Er zijn dus genoeg succesvolle verhalen over coureurs die terugkeerden naar de F1 en nog altijd goede resultaten wisten te behalen. Of Hulkenberg dit ook kan waarmaken bij Haas ligt deels aan de wagen. In de afgelopen jaren heeft het team niet al te beste resultaten geleverd. De Duitser heeft echter het geluk dat hij in zijn drie jaar afwezigheid wel in F1-auto’s heeft mogen rijden ter vervanging van coureurs met corona. Zo heeft Hulkenberg in 2022 twee keer mogen rijden in de nieuwe auto’s tijdens een Grand Prix. Uit het verleden blijkt dat een afwezigheid uit de F1 niet hoeft te betekenen dat het talent van een coureur verdwijnt, dus het is nu aan Hulkenberg om te laten zien dat hij nog altijd goed genoeg is voor de koningsklasse van de autosport.

Bij Ricciardo is het de vraag of hij na 2023 een stoeltje kan vinden bij een F1-team. Als derde coureur van Red Bull Racing staat de Australiër in ieder geval klaar als er iets gebeurt in de relatie tussen Max Verstappen en Sergio Perez, maar de Mexicaanse coureur heeft nog een contract tot en met 2024 (alhoewel dat natuurlijk niet altijd zekerheid hoeft te betekenen). Ricciardo kan het ook bij andere F1-teams proberen die een vrij stoeltje hebben voor 2024. Hij kan in ieder geval veel inspiratie halen uit de andere verhalen van terugkerende coureurs.