Analyse | Triple header Australië-China-Japan bewijst gelijk Verstappen

‘Groter en meer’. Het is het onuitgesproken motto van de leiding van de Formule 1-leiding. Rupsje Nooitgenoeg, zeg maar. Als het zou kunnen, zette Formula One Management (FOM) vrijwel elk weekeinde een Grand Prix op de planning. Voor de fysieke gesteldheid van de coureurs en de overige teamleden is de Formule 1 een uitputtende business geworden; ze vliegen van hot naar her, meestal ver verwijderd van hun dierbaren.

Schema is gekkenwerk

Neem de komende weken. Na de - niet-gewenste - pauze sinds de Australische Grand Prix, zijn er binnen vier weken races in Azerbeidzjan, Miami en Imola. Kriskras over de wereld, pendelend tussen verschillende tijdzones en klimaten. Is je zwaar belaste lichaam net gewend aan de plaatselijke omstandigheden, moet je alweer het vliegtuig in op weg naar een ander oord ver weg.  

Het lijkt erop dat de teams volgend jaar een nóg grotere uithoudingsproef voor de kiezen krijgen. Vanwege de ramadan start het seizoen niet met de wedstrijden in Bahrein en Saoedi-Arabië. Laatstgenoemd land mag de openingsrace van het seizoen houden, maar voor Bahrein is het na de vastenperiode veel te warm om een Grand Prix te organiseren. Noodgedwongen kan die pas plaatsvinden in het najaar.

Zware triple header

Om ruimte te maken voor een race in Bahrein, moet er geschoven worden. De Grand Prix van Japan wordt daarom komend seizoen al in maart verreden, als het aan de FOM ligt. Inmiddels is uitgelekt dat na de ouverture er een week pauze is, om vervolgens een triple header te houden; eerst starten de coureurs in Melbourne (17 maart), een week later in de terugkerende Grand Prix van China in Shanghai (24 maart) om weer zeven dagen later in Suzuka de Japanse race te rijden (31 maart).

Niet alleen zijn de coureurs en teamleden - die zoals ieder ander ook gezinnen hebben - wekenlang van huis, het is simpelweg niet gezond. Zo verschilt de temperatuur in Melbourne en Shanghai ongeveer tien graden Celsius in maart; van zo’n 25 graden naar gemiddeld 15 graden. De banden laten werken in een koud Shanghai wordt een flinke opgave voor Pirelli, maar dat is een ander verhaal.

Geld regeert

Vervolgens vliegt het hele circus dus terug richting het Oosten, om in maart in Suzuka te rijden, in plaats van eind september. Een race in september valt in het regenseizoen en we hebben vorig seizoen gezien hoe dat kan uitpakken. Niet voor niets opperden de lokale organisatoren om de Japanse Grand Prix structureel te verplaatsen naar oktober, wanneer het regenseizoen voorbij is. Dat start vervolgens weer in maart, inderdaad op het moment dat de Formule 1 er wil langskomen.

Gezien alle uitdagingen die de ramadan onbedoeld met zich meebrengt, had Stefano Domenicali tegen Bahrein of Saoedi-Arabië kunnen zeggen: ‘Helaas, even een jaartje niet. Voor de gezondheid van onze mensen is er eenmalig geen andere optie’. In plaats daarvan knikte de Italiaanse CEO gewillig ja en amen naar de rijke sjeiks, uit vrees hun vele oliemiljoenen kwijt te raken.

Japan is voor de Formule 1 een belangrijke afzetmarkt. Zoveel geld als de organisatoren in het Midden-Oosten heeft de leiding van het Suzuka-circuit echter niet. De ongeschreven wet in de Formule 1 is: ‘Wie betaalt, bepaalt’. Als Bahrein een wedstrijd eind september wil, dan krijgt Bahrein die wedstrijd eind september. Voor de Japanners is er weinig andere keuze dan instemmen met het ‘voorstel’ van Domenicali.

Tot het uiterste gedreven

En - nog veel belangrijker - is eigenlijk dat de belangen van de teams op het tweede vlak belandden, maar dat lijkt Domenicali en consorten allerminst te deren. Max Verstappen heeft volkomen gelijk: het wordt te veel, er moet iets veranderen. Want de FOM heeft er toch niets aan dat uithangborden van de sport, zoals Verstappen, op veel te jonge leeftijd met pensioen gaan, omdat de FOM hen fysiek tot het uiterste heeft gedreven?