Hoe rivaal Verstappen als voorbeeld moet dienen voor de hardleerse Leclerc

Enorm Ferrari-talent

Een GP3- en Formule 2-titel heeft Leclerc als rookie achter zijn naam staan als hij in 2018 wordt aangekondigd als de nieuwe coureur van Sauber. De Monegask maakt veel indruk in zijn eerste F1-seizoen. Hij heeft een paar races nodig, maar kijkt daarna niet meer om naar teamgenoot Marcus Ericsson.

Vooral in de kwalificatie is Leclerc indrukwekkend. Zo pakte hij in Brazilië toch nog een plek in Q3, terwijl het al licht begon te regenen. Een dertiende plek in het kampioenschap levert de Ferrari-junior al na één jaar de gewenste droomstap op. Sergio Marchionne had namelijk genoeg gezien. Hij wilde het jonge talent naar Ferrari halen, al zou de Ferrari-topman dat zelf nooit meemaken.

De boodschap voor kopman Sebastian Vettel was duidelijk en de komst van Leclerc zorgde ook niet bepaald voor betere prestaties. Leclerc zat veel dichterbij Vettel dan Kimi Raikkonen in al die jaren was geweest. Sterker nog, over een heel jaar won Leclerc het kwalificatieduel (12-9) en scoorde hij ook meer punten dan de viervoudig wereldkampioen (264 om 240). Daarmee werd de status van toptalent bevestigd.

Hoewel Leclerc snel is, valt één ding al direct op: de jonge coureur maakt nog veel fouten. In 2019 gaat het mis tijdens de Grands Prix van Brazilië, Duitsland en Monaco en crasht de Monegask ook nog tijdens de kwalificatie in Azerbeidzjan. In 2020 trekt Leclerc die lijn door met crashes in Sakhir, Italië en Stiermarken.

Leclerc wordt de kopman

Na twee jaar aan de zijde van Vettel, moet Leclerc in 2021 zelf de kar trekken bij Ferrari als Carlos Sainz wordt gehaald als zijn nieuwe teamgenoot. Hoewel de Spanjaard in het eerste seizoen (met wat geluk) meer punten scoort, is Leclerc in het kwalificatieduel zijn teamgenoot al ruim twee jaar lang fluitend de baas. Een échte nummer één is hij alleen nog niet.

En dat komt omdat Leclerc jaarlijks zijn fouten blijft maken. In 2021 viel het met Ferrari wat minder op, maar Leclerc ging eraf in Imola (VT2), Saoedi-Arabië (VT2), Mexico (VT1), België (VT1) en tijdens de kwalificatie in Monaco. Een behoorlijke waslijst voor iemand die wordt gezien als een toptalent. Ook voor het team is het niet ideaal, vanaf 2021 gaat namelijk de budgetcap in.

In 2022 maakt Ferrari een stap vooruit en dus verwacht je dat ook van de stercoureur. Dat blijkt echter niet het geval. In gevecht met Verstappen blijft de Nederlander foutloos, maar is Leclerc opnieuw te betrappen op een aantal fouten. In Imola spint hij nog zonder heel veel schade te rijden, maar in Frankrijk schiet hij aan kop van de race van de baan. Tel daarbij de schuivers op tijdens de vrije trainingen in Mexico en België, en je hebt toch alweer een aardig lijstje.

Ondanks de fouten van Leclerc eindigt hij toch tweede in het kampioenschap en mikt hij zelf op de wereldtitel. Al bij de eerste Grand Prix blijkt dat Ferrari nog niet zo ver is, maar Leclerc zelf ook nog niet. Na een probleem met de motor in Bahrein, gaat Leclerc in de vier volgende races vier keer in de fout. Hij crasht in Australië tijdens de race, crasht aan het eind van de Sprint Shootout in Baku, zet zijn wagen in de muur tijdens VT2 in Miami en doet vervolgens hetzelfde in Miami tijdens de kwalificatie. Vier crashes in vijf raceweekenden: het hoort simpelweg niet bij iemand die wordt gezien als een stercoureur.

Verstappen leerde wel van zijn fouten

Verdedigers/fans van Leclerc zullen aanhalen dat de Monegask ook fouten maakt omdat zijn wagen niet goed genoeg is, maar dat is geen excuus. De kemphanen van 2021, Lewis Hamilton en Max Verstappen, zijn ook in een mindere wagen nauwelijks te betrappen op dit soort fouten. Verstappen werd na zijn slechte reeks aan het begin van 2018 behoorlijk constant en viel pas tijdens de GP van België in 2019 weer uit door een crash. Ook in een jaar waar Red Bull nog niet zo dominant was, presteerde Verstappen dus al veel beter op dat gebied dan Leclerc.

Verstappen is op dat vlak met de jaren ook beter geworden. Zo viel hij in 2020 geen enkele keer uit door eigen schuld en waren er in 2021 alleen de momenten op het scherpst van de snede met Hamilton in Engeland en Italië. In Italië werd Verstappen als de schuldige aangewezen door de wedstrijdleiding.

In Saoedi-Arabië ging Verstappen nog één keer in de fout tijdens de kwalificatie. Daar had hij op pole kunnen/moeten staat, ware het niet dat hij de muur raakte in de laatste bocht. Sinds dat moment in 2021 is Verstappen echter geen enkele keer betrokken geweest bij een crash.

Vergelijk dat met Leclerc, die in potentie de grootste uitdager kan zijn van Verstappen, en je ziet dat Leclerc weinig leert van zijn crashes. Sterker nog, als hij de huidige lijn doorzet, dan gaat hij zijn eigen recordaantal crashes in één seizoen verbreken.

Is Ferrari de beste plek?

Leclerc moet dus leren van zijn fouten, maar misschien moet hij ook kijken naar de omgeving waarin hij werkt. Leclerc is openlijk heel zelfkritisch, vaak zo erg dat je er haast medelijden mee krijgt. De Monegask is heel emotioneel, ook na crashes, en je kan je afvragen of een Italiaans team met zoveel passie en emotie die zwakke plek van Leclerc niet alleen maar meer benadrukt.

Wie weet helpt de komst van Vasseur, die uit het verleden weet hoe hij het maximale uit zijn pupil moet halen. In 2023 is dat nog niet goed gelukt, maar Vasseur is wel de rust zelve. Een andere omgeving zou Leclerc ook goed kunnen doen. Het zakelijke Mercedes past misschien meer bij hem, maar is daar plek en wil je die plek naast George Russell?

Omdat ook Red Bull Racing geen realistisch alternatief lijkt zo lang Verstappen er zit, moet Leclerc vooral aan de gang met zichzelf. Hij moet zelf verbeteren en ondertussen binnen het team aansturen op verbeteringen. Hij moet mensen om zich heen hebben die het maximale uit hem halen. Over één ronde lukt dat regelmatig, nu moet het elke kwalificatie, elke ronde van elke race en dat over een heel seizoen. Alleen dan kan je Verstappen écht uitdagen.