Review F1 23 | Is de nieuwe Formule 1-game het kopen waard?

Betere besturing

De besturing van de auto’s in F1 22 was in eerste instantie best prima. Maar op het moment dat er meer op het scherpst van de snede gereden werd, viel op dat de handling niet optimaal was aangaande de stabiliteit van de bolides, met onderstuur tot gevolg. Ook de physics zorgden op den duur voor wat issues en daardoor lieten veel spelers de game al snel voor wat het was. Met F1 23 is dat nu rechtgezet, waardoor het in de basis voor zowel casual spelers als de simracers beter moet aanvoelen. Hierbij is de beste ervaring natuurlijk het spelen van de game met een stuurwiel, maar lang niet iedereen heeft daar de beschikking over. Velen spelen bijvoorbeeld nog met een controller, die qua ervaring natuurlijk inferieur is.

In dat kader ontstaat er ook een ongelijk speelveld bij met name online races, maar daar heeft Codemasters wat op gevonden: Precision Drive. Het is in de instellingen nu mogelijk om de besturing van de game heel specifiek af te stellen voor de controller. Denk aan deadzones, de indrukratio voor respons en meer. Het geeft je een extra set instelmogelijkheden om de besturing veel specifieker te tweaken. Hoewel het nog steeds geen gelijk speelveld met stuurwielen oplevert, zorgt het wel dat de afstand tussen de besturingsmogelijkheden kleiner wordt. Het spelen met deze opties maakt dat de besturing nu verfijnder aanvoelt en dat is prettig.

Maar ook op andere vlakken zien we verbeteringen. Zo is het grafisch allemaal net wat strakker (minus de animaties in tussenfilmpjes), met name als je in de avond rijdt is het een schitterend schouwspel om te zien. Daarnaast is de AI weer net wat beter, waardoor ze veel adequater omspringen met situaties op de baan om jou het echte Formule 1 gevoel te geven. Vlekkeloos is het zeker niet, maar ten opzichte van eerdere delen valt ook hier een vooruitgang te constateren en dat is een goede zaak. Net zoals de toevoeging van de rode vlag, alsook de mogelijkheid om 35% van de race afstand te rijden. Dit is een soort sweet spot voor spelers waar al een langere tijd om gevraagd werd. Het is nu allemaal present.

Een avontuur, of soap?

Met de technische verbeteringen genoemd mogen we Braking Point natuurlijk niet vergeten. Deze modus schitterede in afwezigheid vorig jaar, maar is nu dus terug. Het verhaal gaat verder waar het twee jaar terug stopte en dus kruipen we weer in de huid van Aiden Jackson. Hij rijdt nu voor het nieuwe team Konnersport Racing, samen met de antagonist van weleer: Devon Butler. Zijn pa is titelsponsor van het elfde team op de grid en gezien het eerder al niet boterde tussen deze twee coureurs, levert dat nu natuurlijk vuurwerk op.

Interessant is dat de aandacht van de coureurs ook verschuift naar het team zelf. Zo krijg je meer mee van het reilen en zeilen achter de schermen, waarbij politiek en zakelijke belangen een rol spelen. Het verhaal volgt qua gameplay precies hetzelfde concept als voorheen. Zo krijg je de nodige tussenfilmpjes te zien en je komt op geselecteerde momenten in actie op de baan. Soms aan het einde van een race, soms halverwege, maar ook aan het begin. De ene keer rijd je een paar rondjes, de andere keer een ‘hele’ Grand Prix. Hier gebeuren soms scripted dingen, waarbij je van het racen overschakelt naar een cutscène en het verhaal zich vervolgt.

Het is allemaal vooral meer van hetzelfde en een voortzetting zoals je het verwacht. Hierbij moeten we wel de opmerking plaatsen dat de drama er wel heel dik bovenop gelegd wordt. Natuurlijk is deze sport emotie en via Drive to Survive op Netflix krijgen we daar veel van te zien. We weten echter ook dat die serie het geregeld een beetje aandikt, maar Braking Point gooit daar nog een schepje bovenop. Daardoor voelt het soms een beetje aan als een soap. Wat hierin niet helpt is dat het gros van de personages totaal niet ‘likable’ zijn. Bij vlagen zijn ze ontzettend vervelend, wat het gebeuren niet per se goed doet. Maar goed, daar moeten we mee leren leven, want het totaalplaatje is op zichzelf verder leuk genoeg om te ervaren.

De wereld van de Formule 1

Als we het over de modi van F1 23 hebben, dan is er genoeg in de game te vinden. Alle traditionele opties zijn vertegenwoordigd, al zijn de basisfuncties verstopt onder F1 World, waarover zo meer. Naast F1 World en Braking Point heb je nog de competitieve online multiplayer, die tijdens onze speelsessies geen problemen opleverde qua connectie. Ook kun je natuurlijk weer een carrière proberen op te bouwen, waarbij je de optie hebt dit als coureur te doen of als teambaas-coureur. In dat laatste geval doorloop je een gelijke carrière, maar ben je ook betrokken bij alle ontwikkelingen.

Denk dan aan het ontwikkelen van de auto’s, het aantrekken van sponsoren, het managen van je onderneming en meer. Het is allemaal een bekend verhaal voor spelers die reeds eerder verschenen delen hebben gespeeld. Uiteraard ontbreekt de optie niet om de carrière in coöp te doorlopen. Het is allemaal erg vertrouwd, maar wat opvalt is dat het geen grote vernieuwingen of ontwikkelingen bevat. Daarvoor moeten we naar F1 World, want dat is een voortzetting van het erg magere F1 Life dat vorig jaar geïntroduceerd werd. Dat stelde toen weinig voor, nu is dat echter een ander verhaal.

F1 World is een soort hub van waaruit je allerlei dingen kunt doen. Hier vind je basisopties als een quick race, time trial en meer. Waarom dat niet gewoon in het hoofdmenu staat is een raadsel. Met name omdat F1 World vereist dat je ingelogd bent op je EA-account. Beetje omslachtig, omdat er altijd een situatie kan zijn dat je geen account kan of wil aanmaken. Dat gezegd hebbende, F1 World is een systeem dat je aan dagelijkse en wekelijkse uitdagingen onderwerpt. Je kunt deelnemen aan een reeks van races en met de Canadese Grand Prix in het vooruitzicht, zijn er nu veel uitdagingen op die race afgestemd.

Het gaat erom dat je deelneemt aan allerlei races die je via het overzicht kunt accepteren. Dit kunnen offline, maar ook online of gemengde (AI) races zijn. Aan jou om de doelen te voltooien die je voorgelegd krijgt, wat varieert van een x-aantal rondjes rijden tot een bepaald niveau bereiken en meer. Dit allemaal met als doel om ervaringspunten te verzamelen. Daarmee kun je via de Podium Pass in level stijgen en dat levert je nieuwe items op. Dit is veelal cosmetisch, maar geeft je een doelstelling om gedurende een seizoen te blijven spelen. Hierbij heb je standaard een gratis Podium Pass, maar er is ook een betaalde variant die je per level nog een secundaire extra oplevert.

Cosmetische content is leuk, maar belangrijker is dat het voltooien van de uitdagingen je ook upgrades oplevert. Dit zijn verschillende componenten voor je bolide van een hogere waarde, alsook verbeteringen die je kunt toepassen op de verschillende afdelingen van je bedrijf. Door nieuwe onderdelen vrij te spelen en die toe te passen op je auto, stijgt het niveau. Dat is een soort digitale identificatie van hoe ver je bent. Zie het als je racelevel, maar dan gekoppeld aan je auto en zo kun je blijven spelen totdat je de beste items hebt vrijgespeeld en tot de top van de spelers behoort. Nu speel je alles nog vrij door te spelen, maar dit zal – naar goede EA gewoonte – wellicht uitdraaien op een systeem met veel microtransacties.

Een compleet pakket met raceplezier

F1 23 voelt veel meer substantieel aan dan F1 22, die met F1 Life de plank missloeg en technisch niet de beste was. F1 23 zet dat recht en de terugkeer van Braking Point is prima, maar houdt rekening met het hoge soap gehalte. F1 World is veel zinniger dan F1 Life en is ook echt leuk om te spelen, al zijn we benieuwd waar dit heengaat. Grafisch is het een mooie game, maar niet de absolute top. Over de audio valt dan niets negatiefs te melden, dat klinkt uitstekend en de soundtrack is erg lekker. Eigenlijk is de conclusie vrij eenvoudig: F1 23 is in bijna elk opzicht beter dan F1 22. Je krijgt een compleet pakket met genoeg content om je een lange tijd mee te vermaken.

F1 23 is nu beschikbaar voor de PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X/S en pc.