Hoe Red Bull Racing langzaam een team in de middenmoot van de F1 wordt
Algemeen
Weer vertrok een hooggeplaatste medewerker van Red Bull Racing: de naam Michael Broadhurst zei waarschijnlijk weinigen iets, gezien zijn functie bij de Oostenrijkse renstal - teamleider aerodynamica - was de Brit ongetwijfeld een zeer belangrijk kracht. Dat Alpine hem binnenhaalt als het hoofd van de aerodynamica-afdeling zegt ook genoeg.
Op elke vertrekker - zelfs na het aangekondigde afscheid van Adrian Newey - reageert Christian Horner nogal luchtig. Dan vertelt hij hoe Red Bull niet van één persoon afhankelijk is, dat er zoveel knappe koppen in de organisatie rondlopen en ook het Oostenrijkse team meer dan geregeld nieuwe mensen binnenhaalt. Om met dat laatste te starten: ongetwijfeld is dit het geval. Tegelijkertijd wist Red Bull precies wat het had aan de Neweys en Broadhursts van deze wereld. Het is altijd afwachten hoe nieuwelingen hun plek binnen de organisatie vinden én of ze over soortgelijke kwaliteiten beschikken als hun voorgangers.
Red Bull Racing heeft stabiliteit nodig
Natuurlijk is een bedrijf als Red Bull Racing niet afhankelijk van één persoon. Maar je wil ook niet dat teveel mensen in belangrijke functies in korte tijd vertrekken. Dat kan voor een destabiliserende werking zorgen en uiteindelijk mindere resultaten. Juist op dit moment in de geschiedenis is het voor Red Bull van levensbelang om rust en stabiliteit op personeelsvlak te hebben, met de nieuwe reglementen in aantocht én de introductie van de Red Bull Powertrain (in samenwerking met Ford).
Door de jaren heen is gebleken dat het in de Formule 1 uitgesloten is dat een nieuwe fabrikant direct een uitstekende powerunit heeft, eentje die dan concurreren met de gevestigde orde. Door daadwerkelijk races te rijden over een periode van vele jaren lukt het fabrikanten pas om aansluiting te vinden bij de top. Of niet, zoals Alpine inmiddels al een poos bewijst. Bovendien is Red Bull van origine geen autofabrikant, wat een extra handicap is. Zo bezien heeft Audi betere papieren dan Red Bull vanaf '26.
Woorden van Ford met korrel zout nemen
In dit licht bezien moeten de positieve woorden die bijvoorbeeld Horner en deze week ook Mark Rushbrook, de baas van Ford Performance Motorsports, uitspraken over de ontwikkeling van de Red Bull Powertrain (RBPT) met een flinke korrel zout worden genomen. Hoewel het tegendeel waar is, zo heeft GPblog al eerder vernomen, proberen beiden de indruk te wekken dat het allemaal rozengeur en maneschijn is met de RBPT’s.
Net als Horner eerder deed, haalde Rushbrook in een interview aan dat ‘alle doelen behaald worden’. Hij vergat er waarschijnlijk alleen bij te zeggen dat die gestelde doelen niet zo heel hoog zijn. Een vergelijking: Je kan als Red Bull als doel stellen dat je tijdens de aanstaande Grand Prix in Imola in de punten wilt eindigen. Als Max Verstappen volgend weekeinde op de negende plaats eindigt, kan je zeggen dat de doelstelling bereikt is. Maar is dat wel de juiste doelstelling voor een team als Red Bull?
Met de nog steeds sluimerende onrust, de wekelijkse verhalen van mensen op sleutelposities binnen de Red Bull-organisatie die afzwaaien en de onzekerheden omtrent de RBPT is het zeer begrijpelijk dat het kamp-Verstappen tot op de dag van vandaag twijfels heeft over een langjarige toekomst bij de Oostenrijkers. Op dit moment heeft het er eerder alle schijn van dat Red Bull op een traject richting de middenmoot zit, dan dat het team ook na ‘26 een factor van belang in de Formule 1 is.