Morris Schuring
Exclusief
Nieuwe Le Mans-winnaar Schuring geniet na: ‘Het was ongelofelijk’
Op zijn Instagram-profiel was het vrij snel na de race al toegevoegd. '24hr Le Mans race winner' staat er reeds in de bio van Morris Schuring. “Dat is natuurlijk een prestige dingetje. Goed voor mijn ego!”, lacht de coureur uit Den Dolder, die historie heeft geschreven, over die vlugge aanpassing. Maar wat kende hij een debuut in Le Mans afgelopen weekend: Schuring won met zijn team Manthey EMA in de LMGT3-klasse en is nu één van de jongste winnaars in de geschiedenis van de legendarische endurance race.
Sindsdien is het een gekkenhuis in huize Schuring. “Het is behoorlijk hectisch”, vertelt Schuring, wiens telefoon roodgloeiend staat, aan GPblog. “Ik ben nog steeds behoorlijk moe, mijn lichaam doet pijn, maar de vreugde overheerst. Het was echt ongelofelijk. Je krijgt maar een paar keer de kans om Le Mans te winnen. Dat is een race met de meeste historie van allemaal. Dit is de race die elke coureur wil winnen en maar heel weinig mensen kunnen zeggen dat ze hem op hun naam hebben staan. Om dat dan op je negentiende al gedaan te hebben, is echt wel bijzonder.”
Schuring foutloos in Le Mans
In de racewereld maakte Schuring de laatste jaren behoorlijk naam voor zichzelf, bijvoorbeeld door de jongste winnaar in de Porsche Supercup te worden. De zege in Le Mans is van een totaal andere orde en maakt de Nederlander in één klap een gevestigde naam in de autosportwereld. “Ik blijf nog steeds dezelfde persoon, aan mij verandert er niks.”
“Maar voor mijn carrière is dit natuurlijk heel goed. Hoe precies, daar ga ik nu achter komen. Het is in elk geval iets heel positiefs: Als je Le Mans kan winnen en eigenlijk geen fouten maakt, en ik had de snelste stint van alle GT3-rijders. Dat geeft iets positiefs aan. Ik ben weliswaar relatief onervaren. maar ik heb mezelf goed voorbereid in de simulator, een hoop oude races teruggekeken. Daardoor heb ik van fouten van anderen kunnen leren, zonder ze zelf te maken.”
Manthey EMA maakte de juiste keuzes
Terugblikkend was het vrijwel het perfecte weekend voor Schuring en zijn Manthey EMA. Samen met zijn collega’s Richard Lietz (Porsche-fabrieksrijder) en de Australische ondernemer Yasser Shahin reed hij inderdaad een foutloze wedstrijd, waarin in de wisselende weersomstandigheden telkens de juiste bandenkeuzes werden gemaakt. Bovendien pakte het team - in tegenstelling tot een hoop concurrenten - nergens een straf.
“Toen we de nacht doorkwamen en we in een goede positie lagen, kwam het [winnen] steeds dichterbij en begin je er stiekem over na te denken. Dat moet je eigenlijk niet doen. Je moet waken voor het gevoel van comfortabelheid, het idee dat het allemaal wel goed komt. Je moet echt je taken blijven vervullen. Pas in het laatste uur kan je die gedachten een beetje laten opkomen, maar dan nog moet je oppassen."
Zelf zat Schuring in de allesbeslissende stint niet meer in de wagen. Kijkend naar de beeldschermen gingen er allerlei gevoelens door hem heen. “Je denkt na over alle dingen die fout kunnen gaan, wat er kapot kan gaan en je hoopt dat alles goed gaat. Dat is gelukkig gebeurd.”
Schuring voelt zich thuis in WEC-kampioenschap
En zo mocht Schuring zondagmiddag voor een uitzinnig publiek het podium op als winnaar in de GT3-klasse. Nu dus al, zo vroeg in zijn loopbaan. “Le Mans winnen was mijn droom, maar dit betekent niet dat hiermee mijn carrière ophoudt. Het is juist het begin en ik denk dat dit mijn carrière een extra boost geeft. Ik denk dat WEC een kampioenschap is dat bij me past, want ik ben een endurance achtige rijder. Ik hoop er nog jaren in te kunnen rijden. De intensiteit van deze klasse is enorm. Een 24 uurs-race is niet niks, als je ook kijkt wat voor een operatie dit voor een team is. Dat kan je niet zestien of twintig keer per jaar doen. Ik rij nog GT World Challenge, dus ik heb best een druk jaar.”
Mogelijk gaan nu een hoop nieuwe deuren voor Schuring open. Le Mans winnen in de GT3 is natuurlijk schitterend, de wedstrijd winnen in een hypercar en daarmee de algehele zege pakken is nog een stapje verder. “De hypercar is een soort stip aan de horizon waar ik in wil eindigen. Maar daar hang ik geen tijdslimiet aan. Ik ben echt pas negentien, dus hopelijk heb ik nog vele jaren te gaan. En ik vind het ook leuk in de GT3. Natuurlijk, als er zich een kans voordoet, dan pak ik die met beide handen aan.”
Het is de lange termijn, eerst de komende maanden. Daarin is het ultieme doel om na Le Mans en eerder de 6 uur van Spa ook het kampioenschap te veroveren. “Je krijgt dubbele punten als je zo’n grote race wint, dus we staan nu gedeeld eerste in de titelstrijd. We zitten halverwege het seizoen, het ziet er goed uit. Maar we moeten nog veel dingen goed doen om kampioen te worden.”