Trotse Mike Krack over 'kans van zijn leven': 'Alles kan bij Aston Martin'

Het is een drukke donderdagochtend voor Mike Krack in Azerbeidzjan. De teambaas van Aston Martin staat de geschreven pers en daarna de televisieploegen te woord. Er is logischerwijs maar één thema: de komst van Adrian Newey. Op de dinsdag voor de Grand Prix van Azerbeidzjan heeft Aston Martin de komst van het technische kopstuk bevestigd met een grootse presentatie.

Na een half uur lang vragen te hebben beantwoord over de komst van Adrian Newey, schuift Krack aan voor het gesprek met GPblog.com. Mike is kalm, maakt nog even een praatje met de persvoorlichter en schuift daarna aan tafel. Op een drukke dag is er geen tijd te verliezen, maar de eerste vraag, die niet gaat over Newey, zorgt voor een glimlach op het gezicht van Mike.

Waarom ben jij de teambaas van Aston Martin?

Mike Krack: ‘’Dat is een goede vraag (lacht). Het is een geweldige baan om te hebben, ik werd hiervoor gevraagd. Ik zat bij BMW Motorsport en toen kreeg ik een bericht. Ik dacht dat het ging om een technische rol, want ik heb jaren in technische rollen gewerkt. Ik was dan ook best verrast dat het om deze rol ging, maar ik hoefde er niet lang over na te denken.’’

‘’Ik kende de ambities van Lawrence (Stroll). In heel veel teams hoor je vaak ‘hier hebben we dit niet’ of ‘dit kunnen we niet doen’, maar met Lawrence is het gewoon all-in. De belangrijkste reden voor mij om dit te doen, is omdat het de kans van mij leven is. In zo’n omgeving, de timing, dat moet je dan gewoon doen.’’

‘’Op het circuit het je de hoogte- en dieptepunten, en die zal je altijd houden. Maar over het geheel genomen is het een kans die maar één keer komt. Dat is het magische eraan. We hebben iemand met een visie die oneindig is. Hij stopt er alles in om succesvol te zijn en het is heel mooi om daar onderdeel van uit te maken.’’

Hoe heeft zich dat voor jou ontwikkeld door de jaren heen. Dat waren belangrijke redenen om in het project te stappen, maar waarom ben je hier nu nog steeds?

‘’Allereerst heb je de visie. Toen ik erbij kwam, zaten we nog in de oude fabriek, de oude Jordan-fabriek. Gebouw één (van de nieuwe Aston Martin-campus in Silverstone) was er nog niet eens, maar we hadden geweldige plannen. Aan het begin van ’22 hadden we een wagen die niet presteerde. Het hele proces van het bouwen van een team kost tijd en ook dat motiveert.’’

‘’We hebben de wagen verbeterd, het team is groter geworden en we kregen meer en meer middelen. Twee weken geleden kwam gebouw twee en drie (van de nieuwe Aston Martin-campus in Silverstone tot leven, en tegelijkertijd groeit het team in aantallen. We moeten herstructureren. Je moet veranderen hoe je moet werken en de communicatie is dan heel belangrijk.’’

‘’We hebben nog heel veel te doen. Het zijn de dagelijkse taken, de ontwikkeling van het team, de ontwikkeling van de wagen, ontwikkeling van de structuur en infrastructuur. Dat is uitdagend. Als je kijkt naar mijn begin in ’22, aan het eind van ’24 is dat drie jaar. Wauw. Als je ziet wat we in die drie jaar voor stappen hebben gezet met dit team. Het enige dat nog hetzelfde is, is de kleur. De rest is enorm veranderd, maar dat geeft ook veel voldoening. Ik weet niet of trots het juist woord is, maar ik ben blij om er onderdeel van te zijn.’’

Hoe zou jij jouw rol omschrijven in dat hele proces sinds je hier bent begonnen?

‘’Wat voor mij belangrijk is, is dat mensen samenwerken. Dat is veel moeilijker dan het klinkt. Je hebt een groep werknemers van drie, vierhonderd mensen, die je opeens verdubbelt of misschien nog wel meer. Je hebt nieuwe gebouwen waar je aan de slag gaat. Niet iedereen gaat dan elke dag lachend naar werk. Je hebt te maken met mensen, niet machines. Je moet echt begrijpen dat als er veel veranderd, mensen die veranderingen vaak niet leuk vinden. Als mensen veranderingen niet leuk vinden, dan presteren ze ook niet op hun best.’’

‘’Het is dus erg belangrijk dat je probeert een omgeving te creëren waarin mensen op hun best kunnen presteren. Daar gaat veel werk in zitten. Als je de werkplek verandert, simpele zaken zoals een plek waar iemand twintig jaar heeft gewerkt en je zegt ‘morgen zit je ergens anders in het gebouw met die en die, dan moet je niet verwachten dat iedereen blij staat te springen. Er zijn altijd zorgen en de angst voor dit soort zaken. Ik denk dat je eerst een stap terugdoet, voor je een nieuwe balans kan vinden, maar ik denk dat die nieuwe balans wel op een hoger niveau is.’’

Hoe zorg je ervoor dat die mentaliteit ontstaat om open te staan voor veranderingen?

‘’Ik denk dat je allereerst zelf het goede voorbeeld moet geven. Je moet zelf open staan, open staan voor veranderingen en zorgen voor een flexibele aanpak. Je moet nooit ergens heen gaan waar je vastzit. Je moet een balans vinden waarin je constant verandert om beter te worden. Maar je moet de mens ook tijd geven om eraan te wennen. Een nieuw thuis te vinden en een nieuwe balans.’’

‘’Als je alles te vaak verandert, dan kan dat ook tegendraads werken. Ik denk dat je dan veel moet communiceren. Zoals ik al aangaf, je moet zelf het goede voorbeeld geven. Je kan jezelf niet opsluiten en hopen dat het de goede kant op ontwikkelt. Je moet een visie uitzetten hoe je samen wil werken en beetje bij beetje door die stappen heen werken.’’

Op de Aston Martin-website had je het aan het begin van het jaar over ‘hyperfocus’ als één van je speerpunten. Kan je uitleggen wat je daarmee bedoelt en hoe je dat onderdeel maakt van het team?

‘’Dat is eigenlijk heel simpel. Het belangrijkste is dat je duidelijkheid hebt over de rolverdeling. Dat je duidelijk hebt wat er van iedereen wordt er verwacht en aan wie je verantwoording aflegt. Wat is jouw terrein? Wat wordt er van je verwacht op jouw gebied? Als je veel mensen hebt die op die manier werken, met een zekere mate overzicht van de managers, dan heb je focus op al die gebieden.’’

‘’Dat iedereen gefocust is op wat er van hem wordt verwacht. Ik zou Will (Hings, de persvoorlichter aan zijn zijde tijdens het interview) niet moeten vertellen wat hij moet communiceren en hij moet mij niet vertellen wat ik moet doen. Hij moet een zijn raamwerk hebben. Ik heb dat van mij. Engineers hebben dat van hun.’’

‘’Ik denk dat als je toegewijd bent aan jouw taak, dat je goed op je plek zit en het management communiceert met jou, dan kan je die ‘hyperfocus’ creëren. Daar geloof ik echt in. Het is menselijk om dat niet te doen. Het is menselijk om te kijken naar wat andere doen. Het is belangrijk om eerst alle aandacht op jezelf te focussen en te zien wat je van jezelf verwacht.’’

Met een achtergrond in technische rollen, weet je ook hoe belangrijk vrijheid is voor creativiteit. Hoe zorg je ervoor dat er ruimte is voor creativiteit in dat raamwerk?

‘’Het belangrijkste is dat er nooit een slecht idee is. Je hebt ideeën en je moet een omgeving creëren waarin die ideeën ontstaan. Dat is wat ik heel belangrijk vind. Hoe kunnen we een omgeving creëren waar mensen graag komen, waar mensen lachen en een goede tijd hebben. Het is geen bar, maar je moet wel leuk vinden wat je doet, want als je het leuk vindt wat je doet, dan ben je ook goed in wat je doet. Dat is erg belangrijk.’’

‘’We moeten een omgeving creëren waarin mensen dingen kunnen bespreken, waar mensen kunnen lachen en een goede tijd hebben. Ze moeten niet denken ‘ik moet nu naar huis, want het is vijf uur’. Het gebouw waarin je werkt moet allereerst leuk zijn, maar je moet dat gebouw ook vullen met mensen, met leven. Dat is een grote taak waar we nog niet klaar mee zijn. Dat is iets waar we heel hard aan werken en dat is denk ik één van de sleutels om hier een succes van te maken.’’

In het exclusieve interview met GPblog.com ging Mike Krack ook in op de komst van Adrian Newey. Hoe de komst van iemand met zo’n reputatie ervoor kan zorgen dat een team meer geloof krijgt in haar eigen kunnen, maar ook dat een team niet alleen kan bestaan uit sterren. Dat verhaal verscheen al eerder op deze website en vind je hier.