Waarom het huwelijk tussen Zhou en Ferrari wel en niet opvallend is

Was het een gebrek aan realisme of simpelweg hoop? Zelf bleef Zhou lang volhouden dat een contractverlenging bij Sauber een mogelijkheid was, terwijl de Zwitsers - inmiddels overgenomen door Audi - allang hadden doorgeschakeld. Andere teams hadden inmiddels hun line-ups voor 2025 ingevuld, en voor de nog open plekken was de Chinees geen optie.  Daarvoor had hij te weinig weten te imponeren met de - het moet gezegd - matige Sauber.

Pas tegen het einde van het afgelopen seizoen zei Zhou een reserverol eventueel te zien zitten, op voorwaarde - en dat is goed om te onthouden - dat hij voor 2026 een vast stoeltje in het team zou krijgen. Eerlijk is eerlijk, het is niet de verwachting dat de vriendelijke Zhou in 2026 Lewis Hamilton of Charles Leclerc vervangt.

Spreekt Cadillac een rol?

Waarom dan toch deze stap zetten? Wellicht heeft het te maken met de komst van Cadillac in de Formule 1 over een jaar tijd. Het Amerikaanse team gaat de eerste jaren gebruikmaken van Ferrari-motoren en versnellingsbakken, dus er zijn nadrukkelijke banden tussen beide teams.

Mogelijk zijn er zelfs voorzichtige afspraken gemaakt dat Zhou voor Cadillac de ervaren coureur wordt waar het team naar op zoek is - naast beoogd rookie Colton Herta. Vergeet niet dat Graeme Lowdon de teambaas van de Amerikanen is. Inderdaad, tot voor kort was hij de zaakwaarnemer van Zhou. De ervaringen die Zhou nu opdoet met het Ferrari-materiaal kan buitengewoon goed van pas komen voor Cadillac.

Vanuit het oogpunt van Ferrari is de deal met Zhou eveneens goed te begrijpen. De Chinees heeft 68 Grands Prix op zijn naam staan en raakt dus niet in de war als hij plots moet invallen. Bovendien werkte hij bij Sauber de laatste jaren eveneens met Ferrari-powerunits, wat de aanpassing vast makkelijker maakt.