Column: 'Lieve Leclerc, is dit hoe je mij wil bedanken?'
Lieve Charles, wat doe je mij aan? Nederland wacht al jaren op een goede wagen voor Max Verstappen en dan kom jij in je tweede seizoen al aanzetten met een super snelle Ferrari. De jaloezie druipt er daardoor in Nederland vanaf, maar als ik je dan probeer te helpen doe je dit…
Een column om ook jouw kant van het verhaal te laten horen. Een jonge hond die voor iemand van zijn leeftijd al veel verschrikkelijks heeft moeten meemaken. Een talent die de fouten nog moet maken die anderen voor jou allang hebben gemaakt en velen na jou ook nog zullen maken. Een debuutjaar bij Ferrari waarbij de interne strijd te vergelijken is als die van het debuutjaar van Lewis Hamilton bij McLaren tegenover Fernando Alonso. Oftewel, ook jou gaat het niet altijd voor de wind.
Het probleem is echter dat jij met alle aandacht ervandoor gaat. Verstappen was het grote talent, maar nu is het ene Charles Leclerc die volgens Nederlanders ‘pas net komt kijken’ en veel te veel fouten maakt. Het zeuren over straffen, teamorders en collega’s op de baan valt ons bij jou nu gewoon extra op, want je neemt de plek in van Verstappen. Hamilton, Alonso, Vettel en Verstappen waren allemaal wel eens over de boordradio te horen met een zeurende stem, maar omdat jij de plek van Verstappen inneemt, irriteert het de Verstappen-fan.
'Je neemt de plek in van Verstappen'
Maar is het echt zo dat jij de plek in neemt van Verstappen, of staan jullie samen in de spotlight? Ik denk het laatste. Wie er nou beter is van de twee zal je pas weten als de beide heren in exact dezelfde wagen stappen, maar het lijkt toch onwaarschijnlijk dat een team daar ooit voor zal kiezen. Dat betekent dus dat we kunnen genieten, voor minstens de komende tien jaar.
En dat is wat veel wordt vergeten Charles. Als jij er niet was, dan had Verstappen de komende tien jaar alles gewonnen op het moment dat hij in de beste auto stapt, maar met jou heeft hij een gelijke en dat is nodig in sport. Dominantie is niet hetgeen waarop de kijker hoopt, maar juist op spanning tot de laatste ronde en uiteindelijk, voor de kijker, de juiste winnaar.
'Wat willen we nog meer?'
Het zijn juist de politieke spelletjes, de rivaliteiten en het knokken op de baan wat de sport mooi maakt. Laat deze twee elkaar er maar eens vaker afrijden. Het zal de grenzen verleggen van de sport en het zal ervoor zorgen dat we na Senna en Prost weer eens een echte rivaliteit hebben, met een Nederlander in de hoofdrol: Wat willen we nog meer?