Terugblik 1994-1999 deel 4: Schumacher wint ook de strijd met Hakkinen niet

Een nieuwe orde

Na twee dominante jaren van Williams keert het tij volledig in 1998. Het seizoen staat in het teken van de nieuwe reglementen, waarbij de wagens een stuk breder worden en de banden groeven zullen hebben. Hierbij worden de ‘slicks’ vervangen en lijkt de orde in de Formule 1 volledig opgeschud. Grootmacht Williams valt helemaal weg.

Dat komt echter niet alleen door de nieuwe regels, want de krachtige Renault-krachtbron besluit de stekker uit het project te trekken. Benetton en Williams komen daardoor zonder motor te zitten. Benetton kiest voor Playlife en Williams voor Mecachrome. Twee bedrijven die nauw samenwerken met Renault, maar de naam Renault komt niet meer op de motor. Williams en Benetton zullen beide niet meer het niveau halen van de voorgaande seizoen.

McLaren klimt op

Het team dat het meest profiteert van de regelwijzigingen is McLaren. Het team dat in 1995 kiest voor Mercedes-motor moet even wachten op succes(het laatste succes dateert dan van 1991, toen de wereldtitel nog werd binnengehaald met Ayrton Senna en motoren van Honda), maar de nieuwe samenwerking betaald zich uit. In 1998 is de combinatie van motor en chassis(ontworpen door Adrian Newey) nauwelijks te verslaan.

Het Finse toptalent van McLaren is dan Mika Hakkinen. David Coulthard is de ervaren rot in het team, die eigenlijk het team uit Woking de juiste richting instuurt. In 1998 is er echter maar één man die weet te profiteren: Mika. De Fin wint de eerste twee races en staat in race drie op de tweede plek. Een nagenoeg perfecte start voor een succesvolle campagne.

Coulthard die in 1995 en 1997 nog voor zijn teamgenoot wist te eindigen, komt in 1998 veelal tekort. De Brit valt ook vaak uit met problemen, maar zijn Finse teamgenoot is op de belangrijke momenten ook gewoon te snel. Concurrentie is er echter toch voor Mika, maar niet vanuit zijn eigen team. Gedurende het seizoen blijkt ook Ferrari competitief en uit het niets weet Michael Schumacher zich te mengen in de strijd om de titel.

Schumacher geeft niet op

Met vier punten voorsprong gaat Mika de laatste race in, waardoor een tweede plek volstaat voor de titel. Schumacher vertrekt van pole en lijkt daarmee in een unieke positie. Het gat tussen plek één en plek twee levert namelijk de benodigde vier punten winst op, maar met en tweede plek voor Hakkinen heeft de Fin het voordeel. In zeges staan de twee kemphanen dan namelijk gelijk, maar in tweede plekken gaat de winst naar Hakkinen.

Het hoeft echter niet tot een ingewikkelde rekensom te komen, want Schumacher laat zijn wagen afslaan voor de start, waardoor Hakkinen fluitend naar de overwinning rijdt. Schumacher valt uiteindelijk uit en ziet zijn grootste kans op de titel in rook opgaan.

Poging twee

Het duel tussen Hakkinen en Schumacher zet zich voort in 1999, als de twee zich opmaken voor een nieuwe kampioenschap strijd. Met zes poles in de eerste zes races drukt Hakkinen direct zijn stempel, maar drie overwinningen zijn niet genoeg om Michael van zich af te schudden. De Duitser blijft lang bij, maar in Engeland komt de rivaliteit tot een halt.

Schumacher crasht tijdens de kwalificatie in Stowe door problemen met de remmen. De Duitser breekt zijn been, waardoor hij de rest van het seizoen is uitgeschakeld. Hakkinen kan echter niet fluitend naar de titel, want Eddie Ervine neemt het stokje van zijn teamgenoot bij Ferrari over.

Wordt Ervine wereldkampioen?

De overname van de wacht zet Ervine direct met kracht bij, als hij de volgende twee races in Oostenrijk en Duitsland weet te winnen. Een uitvalbeurt in Duitsland doet de zaak van Hakkinen niet veel goeds, maar de race later hersteld hij met een zege in Hongarije. Het seizoen blijft spannend en bij de terugkeer van Michael weet de Duitser toch nog een beslissende rol te spelen.

In de op één na laatste race in Maleisië is het Ferrari dat wint met Ervine en Schumacher is belangrijk met zijn tweede plek. Hakkinen komt daarmee op twee punten achterstand in het kampioenschap op Ervine, maar de Ferrari’s worden gediskwalificeerd na de race. De FIA constateert een overtreding met de bargeboards, maar een protest van Ferrari doet de titel van McLaren uiteindelijk de das om. De strijd gaat naar Japan, waar de titel beslist zal worden.

Wie moet Ferrari kampioen worden?

Schumacher vertrekt weer van pole in Japan, maar opnieuw is het Hakkinen die hem verslaat bij de start. Eddie Ervine maakt het zichzelf niet makkelijk met een vijfde plek op de startgrid. Daarmee lijkt de titel van Ervine vergeten en moeten de Tifosi wachten tot 2000 op de titel. Hakkinen wint de race, waarmee hij zijn tweede titel veiligstelt. Schumacher wordt tweede en Ervine wordt derde. Schumacher hoeft Ervine dan niet meer voor te laten. In punten kan Ervine wel gelijk komen met Hakkinen, maar dan verliest hij het alsnog op aantal zeges.

De enige manier waarop Ervine met een derde plek nog kampioen had kunnen worden, was een overwinning van zijn teamgenoot. Schumacher weet Hakkinen echter niet te verslaan, waardoor de Duitser zelf in 2000 de eerste Ferrari-wereldkampioen wordt. In 1999 pakt Ferrari wel de constructeurstitel ten koste van McLaren. De terugkeer van Schumacher blijkt essentieel, want de twee tweede plekken in de laatste races zijn beslissend in de strijd om de titel.

Deze terugblik komt hiermee tot een eind, maar dat betekent zeker niet het eind van deze serie. Wil jij nou nog een artikel lezen over jouw favoriete seizoenen, reageer dan hieronder met jouw wens en wie weet kijken we in de volgende terugblik naar die seizoenen.