Terugblik 2000-2004 deel 2: Alonso aan de top van de Formule 1!

Fernando Alonso debuteert als negentienjarig ventje in de Formule 1 in 2001 bij Minardi. Daar verdient hij voor een jaar later een plek als reservecoureur bij Renault. In 2003 mag Alonso zijn kunsten vertonen in de Renault. Hij pakt dat jaar zijn eerste pole position en overwinning, maar komt niet verder dan een zesde plaats in het wereldkampioenschap. Een seizoen later blijven overwinningen uit en wordt Alonso vierde in het WK, maar hoe anders was dit in de twee jaren die daarop volgden?

Het seizoen 2005 staat in het teken van enkele reglementswijzigingen. Dat betekent weer nieuwe auto's en dat alle teams ongeveer weer vanaf nul moeten beginnen. De veranderingen in de regels hadden vooral betrekking op de aerodynamica in een poging om het inhalen te verbeteren. De voorvleugel werd hoger, de achtervleugel werd meer naar voren geplaatst, de diffusser wed verlaagd en er was minder bodywork bij de achterbanden. Renault profiteert als fabrieksteam misschien wel het meeste van deze door de FIA bepaalde wijzigingen.

Alonso start scherp

Alonso had zich in 2005 geen betere start van het seizoen kunnen wensen. De openingsrace wordt de Spanjaard derde, maar de drie daaropvolgende Grand Prix-weekenden schrijft hij allemaal op zijn naam. Tijdens de Grand Prix van de Verenigde Staten start Alonso net als dertien andere coureurs niet. Ralf Schumacher kreeg eerder in het weekend te maken met een klapband en crashte. Bandenleverancier Michelin adviseerde de teams die zij voorzagen van banden om niet van start te gaan. Hierdoor gingen er maar zes coureurs van start in de wedstrijd. 

De Renault-coureur pakt de draad daarna goed op met twee overwinningen en een tweede plek, maar tijdens de Grand Prix van Hongarije valt Alonso met een elfde plek buiten de punten. Alonso, op dat moment WK-leider, start als zesde maar valt ver terug vanwege een beschadigde wagen. Kimi Raikkonen verkleint het gat met nog zes weekenden te gaan tot 26 punten waarmee de strijd om de wereldtitel weer open was. 

Spanje omarmt Alonso

In de zes Grands Prix die nog volgen, toont Alonso zijn klasse. Hoewel Raikkonen in de laatste zes wedstrijden drie overwinningen pakt en twee keer tweede wordt, staat Alonso ook telkens op het podium en zodoende laat hij er geen misverstand over bestaan wie de verdiende kampioen van 2005 is. Alonso is daarmee op dat moment de jongste wereldkampioen uit. Hij sluit het seizoen in stijl af door de zege te pakken tijdens de GP van China. In Spanje wordt de eerste wereldtitel van Alonso groots gevierd. De successen van de Spanjaard leiden tot een heuse 'Alonsomania'. Alonso verwerft in zijn thuisland langzaam maar zeker de status van een ware held. 

Ferrari opnieuw verslagen

In 2006 is Alonso in zijn Renault in een hevig gevecht verwikkeld met Ferrari om de wereldtitel, en dan vooral de Ferrari van Michael Schumacher. In de eerste twaalf Grands Prix van het seizoen is het liefst elf keer dat Schumacher of Alonso de overwinning grijpt. Twee wedstrijden voor het einde van het seizoen hebben de twee rivalen evenveel punten verzameld. In Japan, de één na laatste race, vecht Alonso zich naar de overwinning, terwijl de Ferrari-motor Schumacher in de steek laat. Dat zorgt ervoor dat Alonso de laatste wedstrijd in Brazilië alleen maar in de top-acht hoeft te eindigen. in die missie slaagt hij ruimschoots door op achttien seconden van winnaar Felipe Massa te eindigen. Voor Michael Schumacher was de wedstrijd in Brazilië zijn laatste Formule 1 Grand Prix, hoewel hij in 2010 weer terugkeerde.

Na zijn tweede wereldtitel bij Renault besloot Alonso de overstap te maken naar het topteam van McLaren. Hij kwam naast Lewis Hamilton te zitten, maar vrienden werden de twee mannen nooit en een wereldtitel bleef (nipt) uit. In 2008 keerde Alonso weer terug naar Renault, maar het Franse team had al gepiekt in 2005 en 2006.