Leclerc wilde eigenlijk het startnummer van Raikkonen en ook Gasly was hem voor
Voor Formule 1-coureurs speelt bijgeloof soms een belangrijke rol. De kleinste dingen kunnen een verschil maken bij het gevoel in de auto. Veel coureurs hechten daarom ook waarde aan het startnummer waar ze mee rondrijden. Dat is soms lastig, want veel nummers zijn al bezet.
Sinds enkele jaren mogen Formule 1 coureurs hun eigen startnummer kiezen. Dit is gedaan zodat de fans de coureurs beter van elkaar kunnen onderscheiden. Veel van de meest gewilde startnummers zijn daarom voor debutanten al verkozen. Max Verstappen wilde bijvoorbeeld eigen met het nummer 3 rijden, maar omdat Daniel Ricciardo deze al had, koos hij voor het nummer 33. Charles Leclerc had hetzelfde probleem toen hij de sport binnenkwam.
“Ik wilde eigenlijk eerst het nummer 7, maar Kimi had die al”, zegt hij als hij vragen van fans beantwoord op het Instagram account van Ferrari. “Toen wilde ik het nummer 10, maar kwam Gasly halverwege het seizoen de sport binnen en nam dat nummer al. Dus koos ik maar het nummer 16. Eén plus zes is zeven en het is ook de dag waarop ik geboren ben, dus het is wel een getal waar ik wat mee heb.”
Leclerc trapt een balletje voor hij de auto instapt
Naast het kiezen van een startnummer, zijn er nog andere zaken die ogenschijnlijk geen invloed hebben op de prestaties op de baan, maar waar coureurs zich toch mee bezighouden. Bepaalde rituelen voordat ze in de auto stappen bijvoorbeeld. Ook daar heeft Leclerc wel een voorbeeld van.
“Ja, ik doe een fysieke warm up. Een aantal oefeningen die je soms ook op sociale media kan zien. Dat is onderdeel van de routine voor ik in de auto stap. Verder speel ik wat met een voetbal om mijn reflexen te trainen, vooral voor de wendbaarheid en precisie van mijn voeten. Zodra ik in de auto stap stel ik me de perfecte ronde voor, zodat ik klaar ben voor de race.”