Wat Verstappen in Brazilië liet zien deed Senna vele jaren eerder in Monaco

Monaco en Baku

Het zijn twee prachtige wedstrijden op de kalander. De een voornamelijk voor de mooie beelden, de ander voor het spektakel. De een doordrenkt van historie de ander nog zo jong als een peuter op zijn eerste schooldag. De een een klassieker, de ander een klassieker in wording. Monaco en Baku. Voor beide circuits zijn de bewoners weken, misschien zelfs maanden, gehandicapt vanwege de voorbereidingen. De circuits lopen door de drukste straten van de stad maar dat zorgt gelukkig voor prachtige beelden in onze huiskamer.

Normaal gesproken is dit daarom een heerlijk moment in het seizoen. We zijn weer in Europa, de zomer staat voor de deur, de dagen duren lang en de tempratuur laat de jas regelmatig hangen aan de kapstok, terwijl jij gewoon de deur uitgaat. Grote jongen die de lach van je gezicht krijgt. Oké, is de lente een keer wat minder of als er mensen zijn die stroperig het zomergevoel ontwikkelen, dan zorgen de beelden van de Grand Prix in Monaco ervoor dat de vakantiestemming je wordt opgelegd. Er is geen ontkomen aan. Zon, zee, glamour en boten. Het is met afstand de meest fotogenieke Grand Prix op de kalender.  

Visitekaartje Ayrton Senna

Waar de lente in Nederland ons nog best vaak vergeet in de juiste stemming te brengen vanwege regenrecords of een hardnekkige ijzige westenwind, windkracht vijf, is Moncao betrouwbaarder. Het aantal zonuren per dag in het dwergstaatje in Zuid-Frankrijk ligt in de slechtste maanden bijna gelijk het aantal zonuren bij ons in juni (5 om 6 uur). Desalniettemin heeft de maand mei in Monaco ook zijn regenmomenten. Jâwel. Gebeurt dat tijdens het Grand Prix weekend dan klagen we niet maar hangen we de vlag uit. Dan wachten we nog maar even met het zomergevoel want er is vuurwerk op komst. Regen tijdens een Grand Prix stelt zelden teleur, zeker niet op krappe circuit in Monaco. We hebben Verstappen in 2016 nog in de vangrail van het snelheidscircuit zien glijden, terwijl de kersverse Grand Prix-winnaar bezig was met een prima inhaalrace, nadat hij de klapper van een dag eerder moest goedmaken.

Misschien wel de bekendste regenrace in Monaco vond 26 jaar geleden plaats. In 1984, het debuutjaar van een ene Ayrton Senna, regende het pijpenstelen toen de Formule 1 neerstreek voor een Grand Prix in het luxueuze badplaatsje. Het resultaat op zondagavond was dat de voltallige autosportwereld wist wie die man uit Brazilië is, en waren we getuigen van de eerste serieuze speldenprik in de rivaliteit tussen Senna en Alain Prost. Hier maakten we kennis met de sluwheid van rekenaar Prost en de bezetenheid van natuurtalent Senna. Een tweestrijd die vanaf 1988 tot grote hoogte stijgt als de Braziliaan teamgenoot wordt van de Fransman bij McLaren. Al hadden we daar toen, die zondagmiddag in een verregend Monaco, nog geen idee van.

Senna floreert

Ayrton Senna is in 1984 kortgeleden begonnen aan zijn rookie-seizoen. Als hij aankomt in Monaco staan er slechts een handjevol wedstrijden op zijn cv. De geliefde zoon van Brazilië rijdt in een Toleman-Hart. Een Britse renstal, onderdeel van Toleman Motorsport die die op dat moment in het vierde jaar van hun vijfjarige Formule 1-bestaan zitten. De bolide staat niet bekend vanwege haar snelheid, noch haar betrouwbaarheid, ook niet in de jaren daarvoor. Het resultaat die middag zou die boeken in gaan als beste resultaat ooit van het team op een wedstrijddag. Voor de gretige Senna was het gebrek aan snelheid geen punt, vier wielen en een stuur voldoet, zolang het maar en een plekje op de grid heeft van de koningsklasse.

De race wordt aangevangen met Prost op pole. Een dag eerder, op een kurkdroge baan, pakt die andere rijzende ster zijn eerste pole positon voor McLaren-TAG. De professor heeft al een aantal jaar achter de rug in de Formule 1, inclusief meerdere zeges in een Renault. Dat jaar rijdt hij voor het eerst in een kampioenwaardige auto, hoewel de Renault een jaar eerder bij de snellere auto’s hoorde maar qua betrouwbaarheid steken liet vallen.

Als de race 45 minuten later dan gepland begint heeft de Fransman het direct moeilijk op de kletsnatte baan. Dit in tegenstelling tot Senna die vanaf plek dertien het gevoel heeft alsof hij weer aan het karten is. Evenals Max Verstappen liet een jonge Senna in zijn periode als kartcoureur geen mogelijkheid onbenut zodra het regende. Uur na uur perfectioneerde de Braziliaan zijn regenkwaliteiten, en vandaag is eindelijk de dag aangebroken dat hij zijn ambacht aan de hele Formule 1-wereld kan laten zien. Alsof je jonge hond voor het eerst zonder riem naar buiten stuurt.

Prost zegeviert

Senna rukt op richting de top drie terwijl Prost in ronde negen de leiding moet afstaan aan Nigel Mansell. Een primeur voor de Brit, niet eerder reed hij aan de leiding van een Grand Prix. Dit succes zou van korte duur zijn omdat hij de controle verliest over zijn Lotus. Met deze pijnlijke spin valt de leiding weer in de handen van de fortuinlijke Fransman, die vrij blijft van opzichte fouten. Een eigenschap die past bij een toekomstig wereldkampioen.

De regen dendert ondertussen vrolijk verder in het mini landje dat omringt wordt door Frankrijk, het zorgt voor heel wat hachelijke momenten op het 3,3 kilometer lange circuit. Prost rijdt inmiddels weer vijftien ronden aan de leiding maar zijn naaste belager is nu Senna, die ogenschijnlijk kinderlijk eenvoudig dichterbij komt. Een eigenschap van een natuurtalent is dat hij zijn werk eruit laat zien alsof iedereen het kan, terwijl iedereen die de wedstrijd volgt wel beter weet. Weergaloos geeft de Braziliaan voor het eerst regentraining aan alle andere coureurs. Max Verstappen treed in 2016 in zijn voetsporen. Symbolisch genoeg in de geboortestad van Senna, Sao Paulo.

Prost voelt de hete adam van zijn toekomstige rivaal en besluit zijn laatste kaart te spelen voordat hij wordt ingehaald door Senna. De kaart van de veiligheid. Niet geheel onterecht maar uiteraard tegen het zere been van de echte racers, de opstomende Senna en de fans die smullen van het toneelstuk dat zich voor hun ogen afspeelt. Prost begint hevig te klagen bij de wedstrijdleiding, met aan het hoofd Jacky Ickx. Het is volgens de leider in de wedstrijd onverantwoord om nog verder te rijden. Hij was daarin niet de enige maar pas toen de latere viervoudig-wereldkampioen zich uitsprak werd er gehoor gegeven aan de oproep van verschillende coureurs. Iedereen wist dat Senna elk moment Prost zou passeren op de baan. Dit lukt de Braziliaan in ronde 32 op een moment dat Prost wat aan het vertragen is, maar dan is het al te laat. De rode vlag wordt gezwaaid en de uitslag van een ronde eerder blijkt de definitieve uitkomst. Prost wint, Senna wordt tweede. Slechts acht rijders zijn op dat moment nog in de race.

Controverse

De overwinning van Prost krijgt een staartje en doet gelijk veel stop opwaaien. Hoofd van de wedstrijdleiding, Jacky Ickx, die het besluit nam voor de rode vlag is in zijn dagelijkse leven werkzaam voor Porsche. De motoren waarmee Prost zijn McLaren vult (TAG) worden gemaakt door diezelfde Duitse autofabrikant, Porsche. Het is voer voor completdenkers. Alain Prost doet hier zijn latere imago eer aan. Alles voor een overwinning, ook als hij krachten nodig heeft buiten de baan, desnoods van de president van Amerika.

Wat Prost op dat moment nog niet wist is dat zijn keuze voor het staken van de wedstrijd, hem ironisch genoeg de wereldtitel kost. Omdat de wedstrijd vroegtijdig werd afgevlagd kreeg de Fransman slechts vierenhalve punt voor zijn overwinning in plaats van de gebruikelijke negen punten. Niki Laude pakt daardoor aan het eind van het seizoen in een McLaren zijn derde wereldtitel met een halve punt (!) voorsprong op de Fransman. De zes punten voor een tweede plek in Monaco bij een bijna volledige race, waren ruimschoots voldoende voor de titel. Ach ja, als, als, als, je hebt er niks aan want we weten het niet.

Kampioenen van Monaco.

Het is een prachtig hoofdstuk in de rijke geschiedenis van deze enerverende sport. We zagen de eerste glimpen van twee geweldige coureurs. Allebei op hun eigen manier en het was een kleine voorbode van wat ons te wachten stond. Het begin van een tijdperk. De overwinningen in Monaco werden van 1984 tot 1993 verdeeld tussen Senna en Prost. Pas toen Senna tragisch overleed en Prost het genoeg vond, kregen andere rijders de kans om een keer in hun leven de hoogmis van de Formule 1 te winnen.

Bekijk de beelden vooral zelf even terug. Aankomend weekend heb je tijd zat want er wordt niet gereden. Veel plezier.