Hamilton: "Mensen riepen dat ik terug moest gaan naar mijn eigen land"
F1 Nieuws
Lewis Hamilton spreekt zich regelmatig uit over ongelijkheid in de sport. Niet alleen in Formule 1 en andere klasses van de autosport, maar ook in andere soorten topsport. In 2020 maakte hij er een openlijk statement van door voor elke race een moment in te plannen, waarbij alle coureurs stilstaan bij het thema. Dat statement is doorgetrokken naar 2021, maar is door de organisatie wel wat breder gemaakt dan enkel racisme, waar het idee mee begon.
Hamilton leerde om op de baan terug te praten
Hamilton groeide op in een voornamelijk blanke wijk, en als één van de weinige kinderen met een andere huidskleur werd hij op school gepest. Ook toen hij begon met karten werd hij gepest om zijn huidskleur. Zijn vader leerde hem om op de baan terug te praten. “Ik kon hun energie altijd tegen ze laten keren, door ze slimmer af te zijn en ze te verslaan. Voor mij zat daar meer kracht in dan in woorden”, vertelt de zevenvoudig wereldkampioen in een interview met The Guardian.
Het gepest vond echter niet alleen in zijn jeugd plaats. “Als ik in Newcastle was riepen mensen dat ik terug moest gaan naar mijn eigen land, en in 2008 in Spanje verfden mensen hun gezicht zwart en zetten ze pruiken op. Ze maakten mijn familie belachelijk, en ik kan me herinneren dat de sport er niks van zei”, vervolgt de Mercedes-coureur.
Hamilton wil zich uitspreken voor anderen
“Het voelde alsof ik het niet op de juiste manier aankaartte of uitlegde, of dat ik er niet genoeg vanaf wist om erover te praten. Het werkte in ieder geval averechts en was meer gedoe dan het opleverde, dus zei ik er niks meer van en praatte ik weer op de baan”, gaat Hamilton verder.
Tot de eerste race van het seizoen in 2020, toen hij zijn vuist in de lucht stak in het teken van ‘Black power’. Hamilton hield zich steeds meer bezig met de Black Lives Matter-beweging, en begon dat vanaf dat moment ook te tonen in de sport. “Die toorn van emoties kwam naar boven en ik kon me niet meer inhouden. Ik was in tranen, en alles wat ik al die jaren had onderdrukt kwam naar boven. Toen dacht ik: ‘Ik kan me niet meer stil houden. Ik moet me uitspreken omdat er mensen zijn die ervaren wat ik ook heb ervaren, of nog veel erger. En zij hebben me nu nodig’”, aldus Hamilton.