Hoe twee zeldzame wezens in F1 grootmachten weer tot leven hebben gewekt

Ferrari en McLaren doen in 2024 weer serieus mee om de wereldtitel. Ferrari won al twee races en McLaren won de Grand Prix van Miami. Dat de twee teams weer van voren meevechten, hebben ze te danken aan ieder hun eigen, unieke teambaas.

Het karakter van een team is vaak een goede afspiegeling van de manager(s). Zo is Red Bull Racing al jarenlang onder leiding van Christian Horner de rebel in de paddock. Alles wordt op de eigen Red Bull-manier aangepakt. De muziek staat in geen garage harder, de hospitality is groter dan waar dan ook en feesten gaat hand in hand met presteren.

Dat karakter straalt de teambaas uit, maar ook het hele team. Bij Ferrari en McLaren is men jarenlang zoekende geweest naar de juist identiteit. Ferrari eigenlijk al sinds het vertrek van Jean Todt. Sindsdien stonden verschillende mensen aan het roer van Ferrari, maar veelal waren de mensen met hetzelfde vuur als de Italianen die zelf binnen het team werkzaam zijn.

Vasseur neemt Ferrari bij de hand

Die combinatie werkt zelden. Als emotie de overhand krijgt bij de leiding, dan is het niet gek dat er ook geregeld iets mis gaat bij de rest van het team. Het vuur en de passie van de Italiaanse medewerkers moet enigszins in het gareel worden gehouden zodat de energie op de juiste manier kan worden gebruikt. Jean Todt kreeg dat voor elkaar en Fred Vasseur nu ook.

Vasseur is een nuchtere en soms ietwat cynische man. Hij springt geen gat in de lucht als hij wint en zal ook niet in zak en as zitten als hij verliest. In persconferenties is hij een clown. Als zijn persvoorlichter zegt dat hij beter in de microfoon moet praten, propt hij de hele microfoon in zijn mond als ze even niet kijkt. Vasseur krijgt de lachers al snel op zijn hand.

Die nuchtere houding straalt af op het team. Ferrari haalt in 2024 elke Grand Prix het maximale resultaat. Niet langer worden er strategische blunders gemaakt en ook de coureurs lijken niet meer onder hoogspanning te staan. De nuchterheid van Vasseur is daarvoor cruciaal.

Het is trouwens niet zo dat Vasseur nooit een feestje viert. Het tegendeel is waar. Na de overwinning in Monaco staat hij tussen al zijn zingende monteurs en is de stiekeme glimlach echt niet ver weg. Het is mooi om te zien hoe hij dit team bij de hand heeft genomen, en beetje bij beetje meer mee laat doen van voren.

Stella de ideale man voor McLaren

Bij McLaren is dat niet anders. Onder Ron Dennis was de identiteit van McLaren heel duidelijk. Alles was heel zakelijk en letterlijk heel grijs. Sinds de komst van Zak Brown is dat toch wat anders. Waar Brown als mediapersoonlijkheid graag van zich laat horen, heeft de Amerikaan een teambaas gevonden die hem aanvult op een heel belangrijk onderdeel.

Brown is zelf een racer en in staat gebleken op commercieel gebied de juiste deals te doen. Toch is het niet de rust zelve voor het team. Zo was Brown in de periode met Honda openlijk erg kritisch op de Japanners en zocht hij niet naar een goede oplossing die Red Bull wel vond. Eerst met Andreas Seidl en nu met Andrea Stella heeft Brown echter ingezien dat hij als CEO de rol van teambaas aan iemand anders moet laten.

En op dat vlak is Stella de ideale man voor McLaren. Stella leeft voor de Formule 1, heeft bijna alle rollen binnen de F1 wel vervuld en was te bescheiden om de rol van teambaas op zich te willen nemen. In alles is hij echter de ideale leider. Stella is kalm, legt tot in de kleinste details uit wat en hoe hij dingen wil en laat zich net als Vasseur niet beïnvloeden door goede of slechte resultaten.

Stelle zorgt ervoor dat McLaren stap voor stap blijft denken en werken, zodat er steeds meer vooruitgang kan worden geboekt. Ook bij McLaren wordt wekelijks gemaximaliseerd en dat heeft het te danken aan één man: Stella.

Wat Stella en Vasseur van hun rivalen onderscheidt, is hun lak aan politieke spelletjes. Waar Wolff en Horner iedere kans aangrepen om elkaar in de haren te vliegen, focussen Stella en Vasseur zich voornamelijk op hun eigen prestaties. In de piranhaclub, zoals de F1 niet voor niets heet, die normaal geregeerd wordt door mannen met te grote ego’s, zijn dit twee zeldzame wezens die op hun manier hun teams naar de top brengen.