Analyse | Protest Ferrari komt voort uit frustratie en teleurstelling
Zijn ogen waren wijd opengesperd. De camera’s zoemden steeds verder in op de helm van Carlos Sainz, het ongeloof was bij de Spanjaard onmiskenbaar zichtbaar. Zojuist had de coureur van Ferrari over de boordradio vernomen dat hem een tijdstraf van vijf seconden was toebedeeld voor het veroorzaken van de aanrijding met Fernando Alonso. Sainz wist het meteen: met een finish achter de safetycar zou hij nul punten overhouden aan de Australische Grand Prix.
Via zijn teambaas Frederic Vasseur kwam deze vrijdag naar buiten dat Ferrari een zogenaamd ‘right to review’ heeft ingediend bij de FIA. Volgens de Italiaanse renstal is er nieuw, relevant bewijs waaruit blijkt dat Sainz geen tijdstraf hoorde te krijgen en dus alsnog als vierde de boeken in moet gaan. Op korte termijn zal blijken of Ferrari succesvol is in zijn protest.
Veroorzaker van de spin
Laten we reëel zijn: Carlos Sainz was de veroorzaker van de spin van Fernando Alonso. Als er geen straf was gekomen, was dat te rechtvaardigen. Wel een vijf-seconden-penalty geven is dat eveneens. Voor Sainz en Ferrari waren het waarschijnlijk vooral het moment en de situatie die het aanvragen van een ‘right to review’ hebben getriggerd. Was het niet de laatste ronde geweest, maar de eerste, en had Sainz nog alle tijd gehad om vijf seconden weg te rijden van de concurrentie, dan had Vasseur nooit gevraagd om een hoorzitting na de race.
In zijn betoog bij Sky legde Vasseur uit dat Sainz er verontwaardigd over was dat hij zijn zaak niet na afloop van de race kon bepleiten bij de wedstrijdleiding, waar andere dat wel mochten. De Franse teambaas verwees naar Esteban Ocon en Pierre Gasly - die met elkaar in aanraking kwamen - en bij de officials langs moesten komen. Waarom de ene situatie wél na afloop pas onderzoeken (en eventueel bestraffen) en de andere afdoen met een snelle uitspraak zonder mogelijkheid tot een weerwoord?
Onduidelijkheid over de uitslag
Natuurlijk heeft Vasseur daarmee deels een punt. Tegelijkertijd hebben juist de teams er bij de FIA op aangedrongen dat beslissingen van de wedstrijdleiding zo spoedig mogelijk - en het liefst vóór het vallen van de finishvlag - worden genomen. Alleen in uitzonderlijk gevallen, als de wedstrijdleiding meer informatie nodig heeft, dan is eerst het horen van de betrokken coureurs gewenst. Had Sainz ruim nadat de Grand Prix was geëindigd zijn verhaal kunnen doen, dan was al die tijd de uitslag van de race onduidelijk geweest. Juist dat wilden de teams - Ferrari incluis - zo veel mogelijk voorkomen.
Vasseur zou de zaak ook van een andere kant kunnen bekijken. Stel, het was Alonso geweest die een tik had uitgedeeld, en de Aston Martin-routinier was vóór Sainz gefinisht. Wat had Vasseur gezegd, als Alonso eerst naar de stewards moest gaan, en er dus voor geruime tijd onduidelijk was of zijn pupil Sainz al dan niet op het podium was geëindigd? Kortom, als wedstrijdleiding doe je het nooit voor iedereen goed.
Vasseur had kunnen zeggen: ‘Jammer, we pakken ons verlies’. Blijkbaar is de teleurstelling en frustratie nog té groot om zo’n stap te zetten.