Vowles neemt Williams bij de hand: over cultuur, de budgetcap en Albon

Williams bloeit op onder Vowles

Met 21 punten heeft Williams haast het dubbele aantal punten van haar naaste achtervolger Haas (11 punten) en lijkt het op weg naar de beste plek in het constructeurskampioenschap sinds 2017. Toen werd er nog maximaal geprofiteerd van de extreem krachtige Mercedes-motor, nu doet Williams het op eigen kracht.

Dat valt niet los te zien van de komst van Vowles. De Brit was al sinds 2001 onderdeel van British American Racing (BAR), dat later overging in Honda, BrawnGP en Mercedes. Onder het laatste merk was Vowles ondertussen gepromoveerd tot Motorsport Director en een enorm gewaardeerde kracht binnen het team. Dat Williams bij hem uitkwam als opvolger van Jost Capito werd gezien als een grote stunt.

Ruim een half jaar later staat het er veel beter voor bij Williams. Het team dat in vier van de laatste vijf seizoenen onderaan de ranglijst eindigde, maximaliseert onder Vowles weer de kwaliteiten van de wagen en staat nu zevende in het kampioenschap. Daarmee laat het Alfa Romeo, Haas en AlphaTauri achter zich.

Hoe Vowles terugkijkt op zijn eerste half jaar bij Williams

‘’Ik ben trots op wat het team de afgelopen acht maanden heeft gedaan. We gaan echt een positieve kant op en je ziet dat veel mensen dat nu ook geloven. Als je terugkijkt op dit seizoen, dan springen Montreal en Silverstone er echt uit. We haalden alles uit het pakket dat we hadden. Daar ben ik trots op’’, zegt de 44-jarige teambaas.

Vooraf werden er veel vraagtekens gezet bij de overstap van Vowles. Was er wel eer te behalen met Williams? Een team waar de tijd soms stil lijkt te hebben gestaan in de laatste jaren door een gebrek aan investeringen. James benadrukt echter dat de mensen zelf veel potentie hebben, zoals ook duidelijk werd uit de successen van dit seizoen.

‘’Normaal wanneer je een cultuur wil veranderen, dan kost dat heel veel jaar. Je kan het niet in één dag doen. Maar wat mij heeft verrast, is het feit dat we na zes maanden al wel een verandering zien in de cultuur. Dat is zeldzaam bij zo’n grote organisatie. Dat betekent dus dat we een organisatie hadden die er klaar voor was om te veranderen en gelooft dat ik ze de juiste weg wijs.’’

Albon maakt indruk als leider van Williams

Een andere positieve verrassing die Vowles noemt, is Alexander Albon. De twee kenden elkaar al wel, maar Albon heeft een goede indruk gemaakt op zijn nieuwe teambaas. ‘’Ik denk dat Alex zelf een stap heeft gezet en dat wij samen heel goed werken.’’ Gevraagd hoe belangrijk zo’n leider is binnen het team, wordt duidelijk hoe groot de rol van Albon is bij Williams.

‘’Dat is heel erg belangrijk. Het team luistert altijd naar een aantal stemmen binnen het team. Natuurlijk zijn twee van die stemmen je coureurs, normaal beiden. De coureur kan beschrijven wat er gebeurt (in de wagen) en wat de beperkingen zijn. Zij kunnen dat op een manier waardoor het voor de engineers en ontwerpers duidelijk is wat ze moeten doen.’’

‘’Het is een extreem jonge leeftijd (27) om de leider te zijn van zo’n omgeving, maar je hebt die richting nodig. De data van een wagen is indrukwekkend, maar die vertelt niet alles. De data van de wagen vertelt je alleen wat de limiet is van een coureur in zo’n wagen, maar wat je moet begrijpen is wat het is dat je limiteert. Wat is die grens? Data helpt je daar niet zoveel mee als een coureur.’’

De ‘No Blame Culture’ van Vowles

Waar Albon zijn rol speelt om de prestaties van de wagen te bevorderen, is Vowles vooral bezig met de cultuur binnen Williams. Men was volgens Vowles bang om fouten te maken en kwam daarom niet vooruit. Onder leiding van Vowles is de ‘no blame culture’ ingevoerd die ook bij Mercedes hoog in het vaandel staat, en met succes. De vraag is waarom die cultuur voor Vowles zo belangrijk is?

‘’Als je voor mij werkt, moet je je niet afvragen of je grenzen kan verleggen en ontwikkelingen kan doen omdat je bang bent dat je jouw baan verliest. Je moet vrij zijn om je creativiteit te gebruiken om de grenzen op het gebied van engineering verder te verleggen. Als je een angstcultuur hebt, dan gebeuren er twee dingen. Je doet alleen wat veilig is. Dus in plaats van te pushen, doe je alleen waar je je comfortabel mee voelt. Daarnaast is het eerste wat je doet als er een probleem is, dat je dat gaat verbergen. Niet aan de wereld laten zien dat je het fout had. Niet laten zien ‘dit had ik fout en kijk wat ik ervan kan leren’.’’

‘’In mijn carrière heb ik ontelbaar veel fouten gemaakt. Elke fout heeft mij echter sterker gemaakt, als je er maar open over kan praten. De successen maken je helemaal niet sterker. Daarom vind ik die cultuur zo belangrijk. Ik wil een omgeving creëren waarin innovatie, teamwork en ontwikkeling worden gestimuleerd. Als je een fout hebt gemaakt moet je ervan leren, zodat anderen daar ook weer van leren.’’

Maar hoe overbrug je dan het gat tussen ontwikkelen en presteren? In de Formule 1 is het resultaat uiteindelijk dat telt en zullen er soms ook harde beslissingen genomen worden. ‘’We winnen en we verliezen samen’’, zegt Vowles daarover. Voor Vowles gaat het namelijk meer om de manier waarop het gat met de top wordt gedicht.

‘’Als je kijkt waar we staan, wat hebben we dan nodig? We moeten beter ontwikkelen dan de topteams om die in te halen. Als je het slechter doet, dan haal je ze niet in. Dus hoe gaan we dat doen, want we kunnen niet hetzelfde doen. Zij hebben betere middelen, betere faciliteiten, meer mensen en meer geld dan wij hebben.’’

‘’Je moet dus alle risico’s nemen om de grenzen te verleggen. En we zullen falen. We zullen fouten maken en ik heb het team al uitgelegd dat dat voor mij oké is. In ’23 en ’24, maak fouten, faal en leer ervan. Dat is de enige manier om de grenzen te verleggen en het beter te doen dan alle andere teams. Het kost tijd.’’

Het voordeel van de topteams in de Formule 1

En daarmee wordt het kritieke punt aangesneden: hoelang het gaat duren. Alpine/Renault plakte steeds jaartallen en aantal races op doelen, maar daar begint Vowles niet aan. ‘’Het duurt jaren’’, zo geeft hij aan, maar waarom is het zo moeilijk om in de F1 op te klimmen in de rangorde?

‘’Williams is een geweldige organisatie, maar de laatste twintig jaar is er niks geïnvesteerd. Je hoeft mij daarvoor niet op mijn woord te geloven. In Engeland zijn alle rekeningen open, dus je kan de rekeningen bekijken en zien hoeveel we hebben geïnvesteerd. Dan kan je ook zien hoe bevoorrecht ik was hoeveel er bij Mercedes werd uitgegeven. Die cijfers liggen niet eens bij elkaar in de buurt. Sommige faciliteiten waren bij Williams dan ook makkelijk 20 of 25 jaar ‘over datum’.’’

Als voorbeeld geeft Vowles een ‘etching machine’. Waar die van Williams net zo groot is als de Formule 1-paddock, is die van Mercedes van het formaat van een tafel. Ook digitale systemen ontbreken bij Williams. Het gaat om tientallen miljoenen die nodig zijn om die systemen te ontwikkelen.

Het probleem voor Williams dat onder leiding van Dorilton Capital wel geld kan investeren, is dat er nu een budgetcap is voor die investeringen. De budgetcap op zichzelf vindt Vowles een goed idee, maar met de budgetcap op faciliteiten hebben de topteams een voorsprong die kleine teams nu niet zomaar meer inhalen. Voor Vowles is het helemaal vervelend. Als onderdeel van Mercedes stemde hij een paar jaar terug voor die regels, nu werken die hem juist tegen.

‘’Als sport moeten we redelijk zijn. We willen dat dit een sport is en dat is het nu niet. Ik ren met één schoen uit en ik heb geen spikes, terwijl de andere wel spikes hebben en ook nog een raket op hun rug. We moeten de sport eerlijker maken. Het probleem is dat het tijd kost om mensen dat te laten begrijpen. Het is moeilijk voor mensen om te accepteren dat we er klaar voor zijn om meer dan honderd miljoen te investeren, geen kleine bedragen.’’

Vowles blijft zich dan ook hard maken voor de aanpassingen van deze regels om de sport meer gelijk te maken voor alle deelnemers. Het kost tijd, dat is geen geheim, maar Vowles heeft laten zien dat hij met de beschikbare middelen bij Williams al maximaal kan presteren.