Verstappen heeft de honger nog: ‘Maar ooit heb je er genoeg van’
Wereldtitel nummer drie is sinds afgelopen weekeinde binnen. Op basis van zijn talent werd Max Verstappen al tot de beste coureurs in de Formule 1 ooit geschaard, qua Grand Prix-zeges (inmiddels 49) en wereldtitels kan hij inmiddels serieus wedijveren in de discussie wie écht de grootste in de geschiedenis van de F1 is (of was). Zoveel winnen, het zou gewoon kunnen worden. Saai zelfs. “Op een gegeven moment moet je met pensioen gaan, maar niet nu.”
Een klein feitje: de laatste keer dat Lewis Hamilton een Grand Prix won, had Max Verstappen nog nooit de wereldtitel gewonnen. Het lijkt een eeuwigheid geleden, want na een tweede, uiterst dominante seizoen op rij, behoort de Nederlander tot een illuster clubje. Jack Brabham, Nelson Piquet en Ayrton Senna bijvoorbeeld, zij gingen Verstappen voor met drie wereldtitels. Zestien seizoenen reed Brabham bijvoorbeeld in de Formule 1, voordat de Australiër het wel prima vond. Piquet - de schoonvader van Max - kwam tot tien jaar, voordat hij naar IndyCar overstapte. Het tragische lot van Senna is uiteraard bekend.
Verstappen denkt niet aan pensioen
Sportcarrières duren nooit voor eeuwig. Tijd voor iets anders, soms omdat er geen plek meer voor je is tussen de elite. Of dat je prestaties minder zijn geworden. In een enkel geval is de voornaamste reden dat de uitdaging ontbreekt om verder door te gaan. In het geval van Max Verstappen - die altijd kan bogen op zijn hoge basisniveau - zou laatstgenoemde de meest logische reden zijn om op een gegeven moment de Formule 1 vaarwel te zeggen.
Verstappen kan zich namelijk heel goed voorstellen dat de échte honger in de Formule 1 op een gegeven moment verdwijnt. “Zeker, ik denk dat dat normaal is”, vertelde hij in Qatar. “Ik ben nog jong, maar op een gegeven moment heb je er genoeg van, denk ik. Ik vermoed dat iedereen dat gevoel wel eens heeft. Als dat bij andere sporten komt door het besef dat je lichaam het niet meer aankan, dan moet je dat accepteren. Op een gegeven moment moet je met pensioen gaan, maar niet nu.”
In navolging van Schumacher?
Er zijn voorbeelden van grote kampioenen die vele jaren de F1 domineerden, maar in de nadagen van hun carrière voor kleinere teams uitkwamen en nooit meer hun successen van weleer evenaarden. Michael Schumacher was bijvoorbeeld zo iemand. Na wereldtitels met Benetton en Ferrari, kwam hij uit zijn pensioen terug bij het indertijd nog in de middenmoot rondrijdende Mercedes. In drie seizoenen voor het Duitse team kwam hij tot één podium.
Max Verstappen vindt het lastig inschatten of hij zo’n underdog-rol op een gegeven moment in zijn loopbaan kan aanvaarden, zeker als het winnen zo gewoon voor hem is momenteel. “Het hangt ervan af hoe ver terug op de grid ik sta”, zegt Verstappen desgevraagd. “Er zal een tijd komen dat je niet wint. Maar als je op plek vijftien rijdt, waarschijnlijk niet. Als je nog steeds vooraan kan vechten, races probeert te winnen en je het vooruitzicht hebt om terug te keren naar de top, dan zeker.”
Het is allemaal een ver-van-je-bedshow. Vooralsnog heeft Verstappen bij Red Bull Racing de beste auto van het veld, dus de kans op voortzetting van het huidige succes is reëel. Die verwachting was er na 2021 zeker niet. In dat jaar won Verstappen zijn eerste titel na een titanengevecht met Lewis Hamilton, maar stond er voor 2022 een ingrijpende reglementswijziging op de rol. Dan is het altijd afwachten hoe de krachtsverhoudingen gaan zijn.
Verstappen voelt geen bewijsdrang
Inmiddels is duidelijk dat in 2022 Red Bull en Verstappen hun zaakjes het beste voor elkaar hadden, al werd er na die tweede titel ook (door verschillende media) gesproken over hoe het overschrijden van de budgetcap het Oostenrijkse team in een zetel bracht. Zoals er in 2021 controversie was over de manier waarop Verstappen in Abu Dhabi Hamilton versloeg. In 2023 niets van dat alles: Verstappen was de beste, en niemand kan daar iets op afdingen.
Zelf ziet Verstappen de derde titel niet als een soort van genoegdoening, na ’21 en ’22. “Eerlijk gezegd, nee. Je moet kijken naar de prestaties de laatste jaren. Mensen praten altijd over die laatste race in ’21. Maar een kampioenschap wordt toch over een heel seizoen gewonnen, nietwaar? Hetzelfde geldt voor ’22. Dus als er een klein probleempje is waardoor je pas na een paar minuten weet dat je de titel hebt, voor mij doen dat soort dingen er niet toe.”
“Ik kijk naar en analyseer gewoon mijn prestaties, race na race. En niet alleen de race, ook de manier waarop ik naar een Grand Prix toewerk en zo meer. En naar wat ik buiten de baan deed. Zo is het dit jaar ook. Daarom denk ik dat dit jaar qua prestatie absoluut mijn beste is. De eerste was de meest emotionele. De middelste is nu de middelste”, lacht Verstappen.
De wereldtitel is dus binnen, met nog vijf Grands Prix te gaan. Pas lang na de afsluitende race in Abu Dhabi, tijdens het jaarlijkse FIA-gala, krijgt hij zijn trofee uitgereikt. Wachten dus. “Het is oké. Ze zien er hetzelfde uit. Ik heb er twee thuis. Ze veranderen niet. Er staat gewoon één extra naam op. Het is oké. Ik kan nog even wachten. Ik heb er één naast mijn SimRig en één naast de tv.”