Zo moeten de sprintraces in 2024 eruit komen te zien

Waarom de Formule 1 sprintraces wil behouden

In 2021 werd er voor het eerst geëxperimenteerd met het sprintraceformat. In Engeland, Italië en Brazilië werd een sprintrace gehouden. De F1 is vooral opzoek naar meer entertainment gedurende het hele weekend. Door op vrijdag te kwalificeren en op zaterdag een race toe te voegen, hoopt de F1 meer kijkers te trekken.

Dit lijkt te werken. De Formule 1 is zelf erg blij met de toegenomen toeschouwersaantallen en televisiekijkers. Het werkt dus om trainingen te vervangen voor sessies waar iets op het spel staat. Na twee jaar wordt er zelfs afscheid genomen van de (kansloze) tweede vrije training op zaterdagochtend. Doordat parc fermé al is ingegaan, hebben teams niks aan deze sessie.

In 2023 werden er een aantal zaken veranderd om het sprintformat te verbeteren. Meer punten voor meer coureurs, een eigen kwalificatie (sprint shootout) en geen onderdeel meer van de hoofdrace. Zo bepaalt de kwalificatie weer de startvolgorde voor de GP, maar is er een ander probleem ontstaan.

Wat is het probleem van F1 sprintraces?

Max Verstappen klaagt steen en been over de voorspelbaarheid van F1 door de sprintraces. Dat is niet gek. De sprintrace is eigenlijk een mini-race en gezien de setup tussendoor niet meer aangepast kan worden, is de hoofdrace van een kopie van de sprintrace. Volgens Verstappen haalt het de magie weg van de race, zoals dat ook gebeurt bij de kwalificatie. Niet één kans om te kwalificeren, maar nog een tweede poging op zaterdag.

Hoewel er dus meer fans naar een race komen en ook de kijkcijfers verbeteren, zijn de coureurs zelf niet blij met het format. ‘Wat is er mis met het oude format’, vroeg Verstappen zich al hardop af. Voetbal of andere sporten worden ook niet zomaar aangepast, waarom de F1 wel? Toch lijkt die boodschap duidelijk: de F1 wil meer actie en dus meer fans trekken. Conclusie: trainingen zijn ‘saai’ en moeten dus meer en meer verdwijnen.

Hoe moet het F1 sprintformat eruit komen te zien?

Hoewel terug naar het oude format ook mijn voorkeur zou hebben, is dat op dit moment niet realistisch. In 2024 wil de F1 sowieso weer zes sprintraces organiseren, de vraag is wel in welke vorm dat zal gebeuren? Er wordt gesproken over een sprintrace met een reversed grid van de tussenstand in het kampioenschap. Het zou daarnaast ook een apart sprintkampioenschap moeten worden met een uiteindelijke winnaar.

Bij een reversed grid gaan bij mij de haren overeind staan. Coureurs die slecht presteren krijgen een voordeel, coureurs die goed presteren een nadeel. In mijn ogen heeft dit niks te maken met topsport. Topsport gaat om het leveren van de beste prestatie. Achteraan staan in het kampioenschap en dan beloond worden met een pole position, past niet in dat plaatje.

Een apart kampioenschap ben ik wel voorstander van, maar trek het dan wel verder door. Een sprintkampioenschap met de ‘normale’ grid, zal zorgen voor een soortgelijk uitslag in het kampioenschap. Verstappen zal er geen groot feest van maken als hij die titel pakt en dus is dat niet de ideale promotie voor F1.

Toekomst van de F1 sprintraces

Het zou een ideaal platform kunnen zijn voor jonge talenten. Die krijgen nu te weinig kansen om meters te maken in een F1-wagen. Er zijn twee trainingen in een jaar gereserveerd per team, maar dat gaat om een training. Wat als je de sprint kwalificatie en sprintrace weggeeft aan een jonge coureur, zoals nu met de trainingen gebeurt?

Die kans voor jonge talenten biedt direct een mogelijkheid om daar een apart kampioenschap van te maken. De vaste coureur in het andere zitje kan rouleren, maar het jonge talent doet mee in een zogenaamd F1-sprintkampioenschap. Zes races en kwalificaties om je te bewijzen in de F1 naast een ervaren F1-coureur.

Een andere regel die je hierbij zou moeten aanpassen, is die van parc fermé. Die kan je het beste pas in laten gaan voor de Grand Prix, zodat er tot en met de race kan worden gesleuteld aan de wagen.

Het beste is om zo’n weekend op vrijdag te voorzien van een training, een kwalificatie en een sprintrace. Van sessie tot sessie kunnen de teams de wagen blijven aanpassen, en op de vrijdag ben je verplicht één stoeltje af te staan aan een junior.

De zaterdag bestaat dan uit een training (zodat de vaste coureur die vrijdag niet in actie kwam op zaterdag wel kan trainen) en een kwalificatie. Na de kwalificatie gaat het parc fermé in, zoals altijd in een F1-weekend. Op zondag heb je dan de race.

De kwalificatie en race zijn niet alleen door bezetting anders, maar ook door setup. Op vrijdag kan ieder team een specifieke setup maken voor de kwalificatie en de race. Op zaterdag moet er met de setup rekening worden gehouden met de race van zondag.

Zo’n format heeft meerdere voordelen. Je geeft kansen aan talent, je hebt een voorprogramma op vrijdag dat niet voorspellend is voor de rest van het weekend, iedere dag is er een ‘interessante sessie’ voor de kijker en ook het verlaten van de parc fermé regel moet bijdragen aan het minder voorspelbaar maken van een weekend.