De F1 verliest met Ricciardo een icoon, die meer was dan een glimlach
Algemeen
Met het gedwongen afscheid van Daniel Ricciardo verliest de Formule 1 één van zijn meest kenmerkende persoonlijkheden: Een coureur met een prachtige loopbaan, maar ook iemand die de laatste jaren niet meer kon brengen wat nodig was om in de top van de sport succesvol te zijn. Dat er een einde komt aan zijn carrière, zal Ricciardo vast pijn doen. Maar de Australiër is ook een realist.
Daniel Ricciardo gaat gemist worden. In een wereld waarin authenticiteit steeds meer verdwijnt en PR-medewerkers continu proberen verhaallijnen te spinnen, was de Australiër altijd zichzelf. Uit eigen ervaring kan verteld worden dat een onderhoud met Ricciardo altijd interessant en oprecht was. Nooit brabbelde de achtvoudig GP-winnaar maar wat, altijd dacht hij na over zijn zinnige antwoorden.
Ricciardo was altijd Ricciardo
Daarvoor nam hij bovendien alle tijd, na elke sessie opnieuw. Een voorbeeld: het bandje met quotes van Ricciardo na de Grand Prix van Singapore duurde ruim acht minuten. Ongekend, want de meeste rijders worden na een minuut of twee vaak alweer weggetrokken bij de schrijvende media. Zo niet Ricciardo, die liet niet bepalen door anderen wat en hoeveel hij zei. Ricciardo was Ricciardo. Altijd.
In die - wat nu blijkt - laatste media-sessie als actief Formule 1-coureur draaide hij er niet omheen. Hij wist wat hem boven het hoofd hing. Hoewel Ricciardo emotioneel was, bleef hij ook realistisch. Hij zei te beseffen dat zijn seizoen niet het beste uit zijn carrière was. Hij wist bovendien dat de F1-wereld keihard is, zeker bij Red Bull. En dat er - toen nog waarschijnlijk - een einde aan ging komen; hij had er op de één of andere manier vrede mee.
Ricciardo was ooit één van de besten
De naam van Ricciardo zal met gouden letters worden bijgeschreven in het geschiedenisboek van de Formule 1, hoewel hij nimmer een wereldtitel veroverde. Vergeet niet, het was Ricciardo die Sebastian Vettel - viervoudig wereldkampioen - een seizoen lang helemaal zoek reed, waarna de Duitser naar Ferrari vertrok. Het was ook Ricciardo die kon wedijveren met een in opkomst zijnde Max Verstappen.
Maar in plaats van jarenlang bij Red Bull Racing met de Nederlander te strijden om de prijzen, koos hij voor een avontuur met Renault. Achteraf was het weggaan bij Red Bull een enorme fout, want eigenlijk haalde Ricciardo nergens meer constant het niveau uit zijn tijd met de Oostenrijkers. Niet voor niets besloot Mclaren om na het seizoen ‘22 te betalen om niet in de auto te rijden. Hoe pijnlijk moet dat wel niet zijn voor een coureur?
De jaren begonnen te tellen
Aan sommige coureurs merk je niet dat ze op leeftijd beginnen te raken (bijvoorbeeld Fernando Alonso en Lewis Hamilton), bij anderen juist wel. Ricciardo behoort tot de laatste groep. Zelf constateerde de routinier ook dat hij veel meer moeite had gekregen om elk weekend op het absolute topniveau te presteren. En wellicht, zo dacht de Australiër, is de concurrentie tegenwoordig groter; met steeds jongere coureurs die al enorm veel ervaring in realistische simulatoren hadden voordat ze überhaupt een stap in de Formule 1 hadden gezet.
Voor Ricciardo zit de tijd in de Formule 1 erop. Ongetwijfeld gaan we hem in één of andere rol nog terugzien. Als analist lijkt hij perfect. Hoe dan ook; met trots en vol goede herinneringen kan Ricciardo terugkijken op een geweldige loopbaan in de absolute top van de autosport.