Geen ruzie in de auto bij Coronel: "We hebben zoveel vertrouwen in elkaar"

Het nieuwe jaar staat voor de deur en dan gaat de Dakar Rally ook al bijna van start. Dus Tim, hoe staat het met de voorbereidingen?

“Eigenlijk heel goed gelukkig. Deze laatste weken hadden we eindelijk een beetje rust. Dat wil zeggen, we hebben hem [de auto] natuurlijk naar Marseille gebracht en hij staat nu heerlijk op de boot. Nu ben je dan met de laatste puntjes bezig, zoals de teamkleding, maar verder is het lekker rustig op dat vlak.”

“De 27e hebben we met het hele team afgesproken en dan krijgt iedereen zijn satelliettelefoon, instructies en alle kleding. Dan gaan we nog lekker even karten en dan gaan we de 30e die kant op. We gaan eigenlijk één dag eerder [naar Saoedi-Arabië] dan de rest, zodat we daar nog de tijd hebben om alles nog een keer te testen. Het is fijn dat we met dit team alle puntjes op de i kunnen zetten.”

Toen jij en Tom weer samen in één auto plaatsnamen, hadden jullie het over de mogelijkheid om het stuur te delen. De afgelopen jaren ben jij toch vooral de coureur geweest en Tom de navigator. Blijft dat nu ook zo?

“Ja, dat blijft nu ook zo. Tom is heel comfortabel met hoe ik rij, zegt hij. Maar ik heb wel tegen hem gezegd dat we dit project zijn begonnen met de bedoeling dat we af en toe zouden wisselen, want ik gun hem dat gevoel ook. We hebben de deal dat ik nu rij, maar dat hij als tegenprestatie de Marocco Desert Challenge rijdt. Toen zij hij ‘oké, dat vind ik een goeie deal’.”

Jullie zijn als broers vier handen op één buik. Komt het voor dat er door dat soort moeilijke omstandigheden weleens ruzie ontstaat?

“Nee. Ik weet nog dat Tom bij Iquique [Chili] daarboven in de duinen een keer moest overnachten en hij belde elke tien minuten, omdat hij zich alleen voelde natuurlijk. ‘Tim, godverdomme, ik heb het koud’, zei hij dan. ‘Dan start je dat ding toch en dan ga je lekker achter de radiator staan, morgen gaat het licht weer aan en zorgen we wel dat we je vinden’, was mijn reactie. ‘Oja, dat is goed’, was het dan. We hebben wat dat betreft zoveel vertrouwen in elkaar.”

Net als voor Tom toen, is overnachten in de woestijn voor veel deelnemers een schrikbeeld. Hoe bereid je je daarop voor?

“Nou, niet. Ik ga gewoon lekker op het zand liggen. Ik doe het pas veertien jaar en ik heb vaak genoeg in de woestijn moeten overnachten. Het voordeel is dat als je het de eerste keer een paar keer meemaakt, dan heb je angst en denk je ‘ze vinden me nooit meer’. Het is dan allemaal donker en je ziet niks, maar ik heb toen wel geleerd dat de volgende ochtend de zon gewoon weer opgaat en dan ga je gewoon weer door.”

In het verleden is uitrijden jullie belangrijkste doel geweest. Is dat nog steeds zo?

“Prijzen zijn bij de finish, dus laten we dat als eerste doel hebben. Máár, vorig jaar hadden we soms zulke mooie resultaten. 11e, 21e, 18e, dat soort dingen, dus die top 20 lonkt wel altijd weer. Het gaat wel steeds moeilijker worden, want er zijn steeds meer fabrieksauto’s die in de vrije markt terecht zijn gekomen en die teams zijn dan ook weer een klap vooruitgegaan.”

“Ik zie het zo: Wij moeten profiteren van de fouten van anderen. Onze snelheid wordt nou eenmaal bepaald door de snelheid van onze auto. Vorig jaar konden we gewoon niet harder, omdat de vering wat te zacht was. Dan zakte hij te veel door. Nu hebben we hem best wel wat stijver staan, dus dan hopen we ook een hogere gemiddelde snelheid te bereiken. Als je gemiddeld 5km/u sneller rijdt, dan ziet de wereld er opeens heel anders uit. Daar hebben we heel erg op ingezet, dus daarom wil ik 2 januari ook even testen of dat werkt.”

De Dakar Rally zal aanstaande zondag van start gaan in de havenstad Djedda. GPblog.com zal jullie vanaf de eerste dag op de hoogte houden van de progressie van de gebroeders Coronel en hun concurrenten.