Voor het eerst in zijn carrière is het Alonso die als laatste lacht

De ‘Dark Side’ van Alonso

In Drive to Survive bestempelt Alonso zichzelf als een coureur die zich bevindt aan de ‘Dark Side’. Niet gek, want de veelbesproken Spanjaard weet van zichzelf ook dat hij meermaals voor een schokgolf op de paddock heeft gezorgd. Hij spreekt openlijk zijn onvrede uit over het team waar hij voor rijdt en kan zo’n team ook zomaar verlaten. Het zorgt ervoor dat Fernando ondertussen niet bij elk team meer welkom is, ondanks dat hij door velen wordt gezien als één van de beste coureurs.

Het is niet gek dat Alonso en Max Verstappen elkaar wel mogen. Allebei het hart op de tong en een strijd voerend tegen de Engelse media. Alonso heeft zich daar jarenlang aan geïrriteerd en ook Verstappen merkt dat hij in Engeland anders wordt weggezet na zijn duels met Lewis Hamilton. Voor Alonso begon het ook zo na een duel met de Brit.

De carrière van Alonso verloopt voorspoedig tot en met 2006. Onder de vleugels van Flavio Briatore krijgt de Spanjaard het vertrouwen bij Renault en pakt hij samen met de Franse renstal wereldtitels in 2005 en 2006. De hegemonie van Michael Schumacher is verbroken en Alonso is de jongste F1-wereldkampioen allertijden. Zijn successen worden gevierd, maar dat is tot hij een verrassende overstap maakt naar McLaren.

Het duel met Hamilton

Ron Dennis haalt hem binnen als de nieuwe kopman voor 2007, aangezien Kimi Raikkonen naar Ferrari is vertrokken om daar Schumacher op te volgen. Alonso zag dat het bij Renault minder werd, maar had niet gerekend op Hamilton. De GP2-kampioen maakte ook zijn debuut bij McLaren in 2007 en bleek niet een simpele tweede coureur.

De interne strijd werd door McLaren niet goed gemanaged, waardoor er ook veel richting de media werd gelekt. Het team had de handen ook al vol aan de eigen ‘Spy Gate’, waardoor het de constructeurstitel van dat seizoen verloor. Ook de coureurstitel werd verloren, voornamelijk door de interne strijd.

Alonso bleek het team qua wagen wel goed te hebben uitgekozen, maar de strijd met Hamilton was geen makkelijke. In het Britse team voelde Alonso zich al snel benadeeld en ook de Britse pers was in de ogen van Fernando op de hand van McLaren-junior Hamilton. Allebei zouden ze naast de titel grijpen, waarna Alonso zijn spullen pakte en terugkeerde naar Renault.

Alonso wijst Red Bull af

Het zou de eerste misser van velen blijken, want Renault was allang niet meer op het oude niveau. Daar waar Hamilton de wereldtitel wist te pakken in 2008 voor McLaren, kwam Alonso niet verder dan twee raceoverwinningen. Later zou hij onthullen dat in die periode ook Red Bull Racing op de deur klopte, maar dat de Spanjaard niet zoveel vertrouwen had in dat project. Hij koos in 2010 voor Ferrari. Achteraf niet de juiste.

Ferrari is aantrekkelijk voor bijna elke F1-coureur, maar in 2010 en 2012 merkt Alonso ook de keerzijde van het team. In de finale van 2010 in Abu Dhabi verliest Alonso een zeker lijkende titel door een strategische blunder aan de pitmuur. Outsider Sebastian Vettel, van uitgerekend Red Bull Racing, gaat er met de titel vandoor. In 2012 gaat het nogmaals mis. Een voorsprong van veertig punten in de zomerstop wordt in de tweede seizoenshelft namelijk weggegeven waardoor Vettel zijn derde wereldtitel kan pakken.

Ook bij Ferrari hoeft Alonso niet meer aan te kloppen, want eind 2014 vertrekt hij met ruzie bij het team. Ferrari heeft dat jaar gefaald bij de nieuwe reglementen, daar waar Mercedes oppermachtig is. Alonso voerde in die tijd ook gesprekken met Mercedes, maar van een contract kwam het nooit. Hij keerde terug naar McLaren, dat met Honda een ambitieus plan aanging.

Op het verkeerde moment weg bij Ferrari

Waar Red Bull Racing nu de overwinningen aaneenrijgt met Honda-motoren achterin de wagen, deed Alonso het zware voorwerk. Een ‘GP2-engine’ noemde hij de motor van het Japanse merk. Dat werd niet gewaardeerd in Japan, waardoor de relatie tussen het team en de motorfabrikant stukliep. Achteraf gezien bleek het niet alleen de schuld van Honda, maar was ook de wagen van McLaren simpelweg niet goed genoeg.

Nadat ook de terugkeer bij McLaren geen succes blijkt, stapt Alonso uit de F1. Hij heeft in 2017 en 2018 Vettel bij Ferrari zien vechten voor de wereldtitel met Hamilton. Een plek waar hij zelf ook had kunnen zitten, maar een brug die hij zelf had verbrand. Hij stapt er even uit en keert in 2021 terug bij Alpine. Het voormalige Renault onthaalt de tweevoudig wereldkampioen groots, maar ook daar komen de verwachtingen niet helemaal uit. Vooral de motorproblemen plagen de Spanjaard, die met een podium en een geweldige kwalificatie in Canada wel laat zien te kunnen racen.

Lawrence Stroll overtuigt Alonso

Toch waren er bij Alpine twijfels. Met 41 jaar is Alonso de oudste man op de grid en dus krijgt hij geen meerjarige deal aangeboden. Alonso houdt Alpine aan het lijntje en krijgt uit het niets een kans bij Aston Martin als Vettel daar vertrekt. Het team dat in 2022 nog op ruim honderd punten achterstand eindigt van Alpine, biedt hem wel een meerjarige deal en dat haalt Alonso over.

In Drive to Survive is te zien dat ze bij Alpine gniffelen ze om het vertrek van Alonso. De Spanjaard zal vast weer een verkeerde keuze hebben gemaakt en zou volgens Otmar Szafnauer vooral de keuze hebben gemaakt op basis van het salaris. Misschien is het allemaal waar, maar voor het eerst in zijn carrière is Alonso de laatste die lacht na zijn podium in Bahrein.

Hoewel Red Bull Racing misschien net te sterk is om serieus een kans te maken op de titel, heeft Alonso de overstap gemaakt naar het team dat in ieder geval in Bahrein de op één na snelste wagen heeft in de race. Alpine komt niet verder dan twee punten, McLaren scoort helemaal geen punten en ook Ferrari en Mercedes zijn niet snel genoeg voor de AMR23. De lach is niet van zijn gezicht te krijgen na de race, en dat is niet gek. Na zoveel jaar in de F1 zit het eindelijk eens mee voor Fernando, het is hem gegund.