Waarom Red Bull zal schrikken van de ontwikkeling van McLaren

Zo werkten de updates van McLaren in Miami

Ondanks het sprintformat, met slechts een vrije training van een uur voorafgaand aan de sprint kwalificatie, was McLaren vastbesloten om haar eerste enorme upgrade-pakket zo snel mogelijk op de baan te testen. Het team was zich bewust van de grote prestatiewinst die geboekt kon worden. Daarom introduceerde het in Miami de MCL38 "B", die veel nieuwe en innovatieve oplossingen liet zien. Zoals teambaas Andrea Stella al voorspelde in Shanghai, waren de nieuwe updates gericht op het verbeteren van de aerodynamische efficiëntie en het gedrag van de auto op lage snelheid, twee zwakke punten van de MCL38 sinds het begin van het seizoen.

De belangrijkste wijzigingen hadden betrekking op alle cruciale onderdelen van de auto: de vloer, carrosserie, koelinlaat, voorvleugel en de kappen boven de voorwielophanging.

Beginnend bij de voorvleugel, zoals te zien is op de tekening hieronder, heeft de nieuwe versie veel verschillen ten opzichte van de vorige versie. Allereerst heeft het hoofdvlak in het centrale deel nu een grotere afstand vanaf de grond en heeft het een vlakkere vorm vergeleken met de "lepel"-versie die eerder werd gebruikt (roze pijl). Dit nieuwe ontwerp is erop gericht om de stroomsnelheid van "schone" luch naar de Venturi-kanalen onder de auto te vergroten, waardoor de geproduceerde downforce toeneemt.

Verder wordt de nieuwe voorvleugel ook gekenmerkt door een ander ontwerp van de laatste flap: deze heeft nu een groter oppervlak in het centrale gedeelte (paarse pijl) om de luchtstroom naar de koelinlaat en de carrosserie van de auto te vergroten. Dit nieuwe ontwerp houdt in dat het meest rechtse deel van de flap (in de buurt van de metalen steun waarmee de helling van de voorvleugel wordt aangepast) het outwash-effect vergroot. Dat wil zeggen dat de luchtstroom vanaf het voorwiel naar buiten wordt geduwd, waardoor de luchtweerstand afneemt. Een laatste kleine verandering zijn de metalen steunen tussen de derde en vierde flap: de vorige versie had er drie, terwijl de nieuwe versie er maar één in het midden heeft, wat een grotere weerstand van de gebruikte materialen weerspiegelt.

Op het vooraanzicht is ook te zien dat de vorm van de bovenste arm in de voorwielophanging ook is veranderd bij de bevestiging (blauwe pijl). De arm heeft een meer uitgesproken uitsteeksel in het eindgedeelte om de luchtstroom naar buiten te leiden, waardoor de voorbanden van de grond af worden geduwd en schadelijke turbulentie in de Venturi-kanalen wordt voorkomen.

Het vooraanzicht toont ook de nieuwe koelinlaat (geel gemarkeerd): zoals Red Bull dit jaar al heeft gedaan, is het doel van elk team om het voorste deel, dat bedoeld is voor koeling, te verkleinen en de koelinlaten op strategische posities te plaatsen. Dat gebeurt om ervoor te zorgen dat ze zich in gebieden met hoge druk bevinden en ook om de ondersnijding onder de sidepods te vergroten. In dit geval heeft het technische team besloten om de koelinlaten ondiep en smal te maken, zodat de luchtstroom wordt gebruikt voor koeling, terwijl de ondersnijding wordt vergroot en de stroomsnelheid van de lucht die bedoeld is om de motor te koelen niet verandert.

Het zijaanzicht toont ook de vele veranderingen aan de sidepod, vloer en koelinlaat. Beginnend bij het voorste gedeelte, is de zogenaamde lade boven de koelinlaten gewijzigd: hij is breder en vooral langer geworden, omdat hij nu op een veel geavanceerdere plaats met het chassis is verbonden. Hierdoor wordt een soortgelijke versie van de "haaieninlaat" van de RB20 gereproduceerd. Dit nieuwe ontwerp, dat ook wordt gekenmerkt door een spitsere vorm in het eindgedeelte, heeft als doel om de ondersnijding te maximaliseren (en dus de luchtstroom die naar de beam wing en de diffuser gaat).

Bovendien is de vorm van de sidepod zelf ook volledig herzien: in het onderste gedeelte is de sidepod verder uitgehold om de ondersnijding te maximaliseren, terwijl die aan de bovenkant opnieuw is ontworpen om het effect van de interne "waterglijbaan" te maximaliseren. Dit nieuwe deel zorgt opnieuw voor een grotere luchtstroom naar achteren, waardoor de achterkant van de auto zwaarder wordt belast. Het is geen toeval dat het team voor dit soort oplossingen heeft gekozen, gezien het problemen heeft gehad met circuits waar de achterkant heel belangrijk was, en over het algemeen in de tractiezones sinds het begin van het seizoen. Bovendien onderstreept de aandacht die is besteed aan het zoveel mogelijk reduceren van de zichtbare carrosserie de behoefte van het team om de geproduceerde luchtweerstand drastisch te verminderen om veel hogere topsnelheden te kunnen halen.

Tot slot is er nog een verandering aan de vloerrand, die, zoals aangegeven door de twee rode pijlen in de tekening hieronder, nu twee kleine wervelgeneratoren heeft naast de twee puntige profielen onder de schuine lip. Deze twee kleine elementen, samen met alle andere die onder het mes van de vloerrand zijn geplaatst, zijn bedoeld om een werveling op te wekken (en vooral om die over de hele lengte van het oppervlak te behouden) om de vloer af te sluiten, te voorkomen dat de turbulentie van de voorwielen de stroming onder de auto verstoort en de "efficiënte belasting" (downforce met lage luchtweerstand) te vergroten die door de Venturi-kanalen wordt geproduceerd.

Al deze veranderingen werden alleen aangebracht op de auto van Norris, terwijl Piastri de helft van het pakket had. Het team verwachtte dat dit pakket ongeveer anderhalve tiende waard zou kunnen zijn, maar op basis van wat we op de baan in Miami hebben gezien, zou het minstens twee keer zoveel waard kunnen zijn.

De nieuwe onderdelen hebben het gedrag van de MCL38 onder alle omstandigheden drastisch verbeterd: de auto kon nog steeds veel downforce produceren door het bodywork en de Venturi-kanalen en was zeer competitief in de eerste sector van het circuit. De opnieuw geprofileerde carrosserie en bodem, samen met een veel minder belaste achtervleugel, zorgden voor zeer hoge topsnelheden, slechts een paar km/h lager dan Red Bull tijdens de kwalificatie.

Deze achtervleugel met zeer weinig downforce deed echter geen afbreuk aan de balans van de auto bij lage snelheden. De MCL38 bleek een optimale mechanische grip te hebben in het langzame gedeelte in sector 2, met een vrij zacht systeem waardoor de auto de kerbs kon absorberen zonder in overstuur te raken en het juist aan tractie kon winnen, want Norris was in staat om zeer snel te zijn ondanks de minder aerodynamische grip. De combinatie van deze factoren leverde een raket op, vooral op racetempo: hoewel niet verwacht werd dat het Miami International Autodrome perfect geschikt zou zijn voor de auto van het team uit Woking, maakten de updates de MCL38 veel beter te besturen en dus ook beter voor de achterbanden (vooral tijdens de race). Hierdoor leken oververhitting en tractieproblemen volledig verdwenen, op een voor McLaren normaal heel slecht circuit. 

Grote verwachtingen voor de toekomst

De uitstekende indrukken van de "B"-versie van de auto werden onderstreept in de interviews na de race, zowel door Norris' race-ingenieur Will Joseph als door McLaren's CEO Zak Brown. Tijdens zijn interview aan F1TV zei de eerste: "Ik heb er nauwelijks woorden voor, maar het komt neer op hard werken en iedereen heeft het harde werk gedaan, onder Andrea's leiderschap komt het hele team bij elkaar en zitten we op een goede plek. We hebben vertrouwen in het proces, we werken en bespreken dat veel. Het bouwt zich gewoon op en komt samen. Het pakket zou op andere circuits nog beter moeten werken dan hier in Miami, dus we zullen zien."

De tweede bevestigde tijdens zijn gesprek met Sky Sports het geweldige werk dat het afgelopen jaar (sinds Andrea Stella het F1-team leidt) door het hele team in de fabriek is gedaan : "Elke upgrade heeft precies gedaan wat de machines zeiden dat het zou doen. De gegevens zijn geweldig. We zijn echt goed bezig. Hoe sneller, hoe beter."

Deze woorden onderstrepen de grote stap voorwaarts die McLaren heeft gemaakt sinds de eerste upgrade van de MCL60 vorig seizoen in Baku. Het team is in staat geweest om elk klein stukje te laten werken zoals verwacht, een bewijs van het geweldige hele ontwerp, de simulatieprocessen en de coördinatie tussen de verschillende teams in de fabriek in Woking. De vraag is nu: hoe nu verder? Zal McLaren Red Bull echt kunnen inhalen in de komende twaalf maanden, zoals Andrea Stella voorspelde? Het team heeft bewezen dat het in staat is om hun auto onder bijna alle omstandigheden te begrijpen, te ontwikkelen en er het maximale uit te halen, en heeft stap na stap gezet om in het afgelopen seizoen weer dichter bij de top te komen.

Veel zal duidelijk afhangen van Red Bull's nog niet onthulde potentieel in de RB20 en het vermogen om de auto te ontwikkelen en het maximale eruit te halen in de komende twaalf maanden. Maar met Ferrari dat de volgende keer in Imola met updates komt, zou dit seizoen wel eens meer gevechten kunnen bieden dan we hadden kunnen denken tijdens de eerste race in Bahrein twee maanden geleden.