Carlos Reutemann is jarig: De man die een wereldtitel uit de handen liet glippen
Wikimedia Commons
F1 Nieuws
Op de dag dat bekend werd dat Stirling Moss op 90-jarige leeftijd is overleden, viert een Formule 1 coureur met een vergelijkbare palmares zijn verjaardag. De Argentijn Carlos Reutemann werd vandaag namelijk 78. Het is een naam die bij het grote publiek wat minder tot de verbeelding spreekt, maar misschien wel dichter bij een wereldtitel kwam.
Moss moest het in de jaren 50 echter opnemen tegen een andere Argentijn. Juan Manuel Fangio, statistisch gezien de meest dominante F1-coureur die ooit geleefd heeft. Zijn prestaties zijn legendarisch, zeker als je bedenkt dat hij de meeste van zijn successen na zijn 40e pas behaalde. Het zal nog lang duren voordat één van zijn landgenoten hem zal overtreffen.
Net als Fangio een laatbloeier
De enige Argentijn die in al die jaren uit zijn schaduw wist te treden, was Reutemann. Net als Fangio was hij een laatbloeier. Hij was al bijna 30 toen hij in 1972 zijn eerste Grand Prix reed en het zou nog bijna tien jaar duren voordat hij om de wereldtitel zou strijden. En dat lag niet aan gebrekkig materiaal.
Hij maakte al direct bij zijn debuut indruk door voor de Grand Prix van Argentinië pole position te trainen. Iets waarin alleen Mario Andretti hem vooraf was gegaan en Jacques Villeneuve hem na zou doen. In deze eerste jaren bij het Brabham van Bernie Ecclestone wist Reutemann daarna geregeld te winnen en podiumplaatsen te behalen, maar door wisselvallige resultaten deed hij nooit serieus mee voor de titel.
Als vervanger van Niki Lauda bij Ferrari
Na het ongeluk van Niki Lauda kwam er echter een opening bij Ferrari en Reutemann werd binnengehaald als de nieuwe ster. Enzo Ferrari dacht namelijk dat Lauda nooit meer hetzelfde niveau zou halen en Reutemann werd voor 1977 aangewezen als eerste coureur. Lauda was hierdoor zo gekrenkt, dat het hem alleen maar meer motiveerde om te laten zien wat hij kon. Lauda zou Reutemann dat seizoen uiteindelijk verpletterend verslaan en werd voor de tweede keer wereldkampioen.
Lauda vertrok voor 1978 naar Brabham en zo kreeg Reutemann de ruimte om zelf successen te behalen. Met vier overwinningen zou het zijn meest succesvolle seizoen blijken, maar door wisselvallige resultaten werd hij uiteindelijk slechts derde in de strijd om de wereldtitel. De lotus van Mario Andretti bleek dat jaar te sterk.
Een overstap naar Lotus voor 1979 leek dus niet meer dan logisch, maar dat zou een ongelukkige beslissing blijken. De nieuwe Lotus 80 bleek een rampzalig slechte auto te zijn en dus werd er teruggegrepen op de Lotus 79. De grondeffect auto waar Andretti de titel mee had behaald, was echter verouderd en bovendien onbetrouwbaar. Ondertussen moest Reutemann toezien hoe Jody Scheckter met 'zijn' Ferrari wél wereldkampioen werd.
Eindelijk de beste auto bij Williams
En dus maakte de Argentijn weer een overstap, dit keer naar het team van Williams. Dit leek de gouden zet. Na vele jaren ploeteren, kreeg Frank Williams met Arabisch geld eindelijk zijn team op de rails en dankzij Patrick Head stond er in 1980 een bloedsnelle auto aan de start. Reutemann had echter niet voorzien dat hij een ongekende tweestrijd met de Australiër Alan Jones aan moest gaan.
Jones had in 1979 vier races gewonnen met Williams en hij kon goed overweg met de harde persoonlijkheden van Williams en Head. Ook in 1980 was Jones in topvorm en Reutemann kon niet anders dan toezien hoe zijn teamgenoot de wereldtitel pakte. Zelf werd hij derde en behaalde een mooie overwinning in Monaco.
Een vergooide wereldtitel
Het jaar erop had Reutemann zich de Williams wél eigen gemaakt en besloot hij dat dit zijn beste kans was om zelf wereldkampioen te worden. Dat leidde direct tot problemen toen hij tijdens de Grand Prix van Brazilië teamorders negeerde. De relatie met Jones, die toch al niet geweldig was, liep daarmee onherstelbare schade op.
De twee konden elkaar de rest van 1981 niet luchten of zien en de prestaties op de baan werden er ook niet beter op. De voorsprong die Reutemann in de eerste races had opgebouwd, verdween als sneeuw voor de zon en voor de laatste race in Las Vegas had hij nog maar één punt voorsprong op Nelson Piquet in de Brabham.
Reutemann begon van pole position, maar had zo’n dramatische race dat hij uiteindelijk buiten de punten finishte. Zelden verknalde een titelkandidaat zo zijn kansen. Jones won met gemak en Piquet werd dankzij een vijfde plaats wereldkampioen. Reutemann zou later beweren dat de sfeer binnen het team had bijgedragen aan de verloren wereldtitel. Zo had Jones tegen iedereen verkondigd dat hij de Argentijn absoluut niet ging helpen en het team corrigeerde hem niet.
De sfeer werd er het jaar daarna niet beter op. Alon Jones was weliswaar vertrokken, maar de Falklandoorlog brak uit. De spanningen tussen het Verenigd Koninkrijk en Argentinië liepen hoog op en de zeer patriottische Reutemann besloot Williams en de Formule 1 aan het begin van 1982 voorgoed de rug toe te keren. Tot op de dag van vandaag is hij politicus en was jarenlang gouverneur van de provincie Sante Fe.